Prigovor trećeg lica u izvršnom postupku

Abstract

U ZIP-u iz 2000. zakonodavac nije uredio instrumente pravne zaštite prava trećih lica koja mogu biti ugrožena u izvršnom postupku. Problem je bio razrešavan na dva načina. Prvo, treće lice je moglo izlučnom tužbom da pokrene parnični postupak. Drugo, prigovor trećeg lica je dozvoljen širokim tumačenjem odredbe člana 49. stav 3. ZIP-a iz 2000. U toj situaciji sporno je bilo pitanje procesnih odredbi koje bi se primenile na datu situaciju. U praksi se redovno dešava da prava trećih lica budu povređena sprovođenjem izvršenja. Od sudskog izvršioca ne može se očekivati da prilikom sprovođenja izvršenja za svaku stvar koja se nalazi u posedu dužnika posebno utvrđuje svojinski status. S tim u vezi, redovno se radnjama prinudnog izvršenja obuhvataju i stvari i prava koja pripadaju trećim licima. Zbog toga se zakonodavac u novom ZIP-u iz 2004. opredelio da ponovo uvede prigovor kao primarno sredstvo zaštite trećih lica u izvršnom postupku. Treće lice koje tvrdi da ima pravo na predmetu izvršenja može štititi svoja prava prigovorom sve do okončanja izvršnog postupka. Alternativno, treće lice može i da pokrene parnicu. Naravno, da bi se zahtevu trećeg lica udovoljilo, potrebno je da je njegovo pravo takvog kvaliteta da sprečava izvršenje. Stoga se intervencija zakonodavca kojom su trećim licima u izvršnom postupku ponovo obezbeđena pravna sredstva za zaštitu njihovih prava čini opravdanom. Odsustvo pravnih sredstava za zaštitu prava trećih lica u izvršnom postupku pokazalo se opasnim i po pravnu sigurnost i po efikasnost izvršenja. Prigovor trećeg lica u izvršnom postupku, ponovo uveden odredbama ZIP-a iz 2004 uspeva da pomiri zahteve efikasnosti i zakonitosti u sprovođenju izvršenja.

In the 2000 Serbian Law on Enforcement Procedure there was no mention of the third party's objection. This solution was interpreted in two ways: first objection of the third party was not considered allowed, so the third party can only protect its rights in litigation procedure. Alternatively, objection of the third party was considered admissible through interpretation of article 49 paragraph 3 of the previous Law on Enforcement Procedure. This produced significant legal uncertainty and had adverse effect on procedural efficiency the rule was striving to protect. It is well known, and it happens often, that the third party rights can be infringed by actions used to coercively enforce a claim in accordance with the law. Therefore, the new 2004 Law on Enforcement Procedure reintroduces objection of the third party in order to provide more efficient procedure. A person claiming to have a right in an object of enforcement, that prevents the enforcement of the executive title, may file an objection against the enforcement, and may request that the enforcement against such object be declared invalid, to the extent that it affects the right of the third party. An alternative would be a new litigation started by the third party. By reinstating third party's objection, New Serbian Law on Enforcement Procedure provides considerable improvement with regard to procedural efficiency.