TY  - JOUR
AU  - Jovanović, Miloš
PY  - 2021
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1279
AB  - Pojam "evropskih vrednosti" široko je rasprostranjen i prisutan u javnom diskursu, ali je istovremeno i paradoksalno suštinski neodređen. Njegovo normativno jačanje u evropskim ugovorima posledica je snažne potrebe da se Evropska unija vrednosno utemelji, da se izgradi evropski identitet i time legitimiše evropska izgradnja. Upitno je, međutim, da li vrednosti koje su definisane članom 2 Ugovora o Evropskoj uniji mogu poslužiti takvom cilju, s obzirom na njihov visok stepen opštosti i činjenicu da se navedene vrednosti - koje zapravo predstavljaju načela sa daljom pravnom razradom - mogu naći u različitim pravnim sistemima u državama širom sveta. Više od toga, postavlja se pitanje nisu li navedene vrednosti, i način na koji se one primenjuju unutar EU, zapravo odraz dominantne individualističke ideologije i kao takve pokazatelj određene vrste civilizacijske dekadencije (zapadne) Evrope. Problemi sa kojima se suočava EU i njene države članice u pogledu interne geopolitike odnosno imigracione politike nedvosmisleno ukazuju na takvu mogućnost.
AB  - European values are as present in public discourse as they are fundamentally unspecified. The main reason for the normative rise of European values in European treaties lies in the necessity of founding the European Union on the solid axiological ground, forging a European identity, and, therefore, strengthening its legitimacy. Nevertheless, this goal could hardly be achieved with regard to the fact that European values, as they are defined in article 2 of the Treaty on the European Union, cannot be considered as constitutive elements of a collective identity in the same way they can be found in other political communities, such as nation-states. They are no more than mere principles with legal consequences that can be found in many legal systems of different countries in the world. Furthermore, the way they are put into practice within the EU, i.e., in accordance with the dominant individualistic ideology, could be a sign of the historical decline of Europe that could be fatal to it when we bear in mind the geopolitical and immigration issues that Europe is facing.
PB  - Institut za međunarodnu politiku i privredu, Beograd
T2  - Evropsko zakonodavstvo
T1  - Pojam "evropskih vrednosti" - između snažne proklamacije i suštinske neodređenosti
T1  - European values: Between a strong affirmation and a genuine ambiguity
EP  - 30
IS  - 76
SP  - 5
VL  - 20
DO  - 10.18485/iipe_ez.2021.20.76.1
UR  - conv_2669
ER  - 

@article{
author = "Jovanović, Miloš",
year = "2021",
abstract = "Pojam "evropskih vrednosti" široko je rasprostranjen i prisutan u javnom diskursu, ali je istovremeno i paradoksalno suštinski neodređen. Njegovo normativno jačanje u evropskim ugovorima posledica je snažne potrebe da se Evropska unija vrednosno utemelji, da se izgradi evropski identitet i time legitimiše evropska izgradnja. Upitno je, međutim, da li vrednosti koje su definisane članom 2 Ugovora o Evropskoj uniji mogu poslužiti takvom cilju, s obzirom na njihov visok stepen opštosti i činjenicu da se navedene vrednosti - koje zapravo predstavljaju načela sa daljom pravnom razradom - mogu naći u različitim pravnim sistemima u državama širom sveta. Više od toga, postavlja se pitanje nisu li navedene vrednosti, i način na koji se one primenjuju unutar EU, zapravo odraz dominantne individualističke ideologije i kao takve pokazatelj određene vrste civilizacijske dekadencije (zapadne) Evrope. Problemi sa kojima se suočava EU i njene države članice u pogledu interne geopolitike odnosno imigracione politike nedvosmisleno ukazuju na takvu mogućnost., European values are as present in public discourse as they are fundamentally unspecified. The main reason for the normative rise of European values in European treaties lies in the necessity of founding the European Union on the solid axiological ground, forging a European identity, and, therefore, strengthening its legitimacy. Nevertheless, this goal could hardly be achieved with regard to the fact that European values, as they are defined in article 2 of the Treaty on the European Union, cannot be considered as constitutive elements of a collective identity in the same way they can be found in other political communities, such as nation-states. They are no more than mere principles with legal consequences that can be found in many legal systems of different countries in the world. Furthermore, the way they are put into practice within the EU, i.e., in accordance with the dominant individualistic ideology, could be a sign of the historical decline of Europe that could be fatal to it when we bear in mind the geopolitical and immigration issues that Europe is facing.",
publisher = "Institut za međunarodnu politiku i privredu, Beograd",
journal = "Evropsko zakonodavstvo",
title = "Pojam "evropskih vrednosti" - između snažne proklamacije i suštinske neodređenosti, European values: Between a strong affirmation and a genuine ambiguity",
pages = "30-5",
number = "76",
volume = "20",
doi = "10.18485/iipe_ez.2021.20.76.1",
url = "conv_2669"
}

Jovanović, M.. (2021). Pojam "evropskih vrednosti" - između snažne proklamacije i suštinske neodređenosti. in Evropsko zakonodavstvo
Institut za međunarodnu politiku i privredu, Beograd., 20(76), 5-30.
https://doi.org/10.18485/iipe_ez.2021.20.76.1
conv_2669

Jovanović M. Pojam "evropskih vrednosti" - između snažne proklamacije i suštinske neodređenosti. in Evropsko zakonodavstvo. 2021;20(76):5-30.
doi:10.18485/iipe_ez.2021.20.76.1
conv_2669 .

Jovanović, Miloš, "Pojam "evropskih vrednosti" - između snažne proklamacije i suštinske neodređenosti" in Evropsko zakonodavstvo, 20, no. 76 (2021):5-30,
https://doi.org/10.18485/iipe_ez.2021.20.76.1 .,
conv_2669 .

TY  - JOUR
AU  - Jovanović, Miloš
PY  - 2019
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1149
AB  - Neutralnost se neretko smatra zastarelim konceptom koji više nije u skladu sa realnostima međunarodnog prava i međunarodnih odnosa. Činjenica je međutim da danas, ne samo da postoje države koje se i dalje deklarišu kao neutralne i vode politiku neutralnosti, već su se pojavile i nove države koje su tek u poslehladnoratovskom periodu proglasile neutralnost. Ovakva otpornost koncepta neutralnosti proizlazi iz činjenice da je, suprotno ideološkom i idealističkom viđenju međunarodne politike koje je preovladavalo u prvim poslehladnoratovskim godinama, anarhija - u smislu odsustva centralne vlasti koja bi se nalazila iznad država koje odlikuje suverena jednakost - i dalje glavna karakteristika međunarodnih odnosa. U kontekstu takvog decentralizovanog međunarodnopravnog poretka, u okviru kog nije moguće efektivno ograničiti upotrebu sile kroz mehanizme kolektivne bezbednosti, koncept neutralnosti, shvaćen prevashodno kao politička odluka i volja a manje kao institut međunarodnog prava, može predstavljati značajan instrument za vođenje spoljne politike i čuvanje unutrašnjeg mira.
AB  - La neutralité est souvent considérée comme étant une notion obsolète qui ne correspond plus à l 'état du droit international ni à celui des relations internationales. Pourtant, non seulement certains pays se prévalent aujourd 'hui encore de la neutralité, mais de nouveaux Etats ont proclamé leur propre neutralité depuis la fin de la guerre froide. Cette résilience du concept de neutralité s 'explique avant tout par le fait que - contrairement au discours dominant sur la politique internationale selon lequel les relations entre Etats souverains seraient désormais strictement encadrées par le droit international, et notamment dans le domaine de la paix et de la sécurité internationales - 1'anarchie constitue toujours le trait dominant et central des relations internationales. Ses implications se font au demeurant sentir sur les mécanismes de sécurité collective qui ne se sont jamais montrés réellement efficaces dans l 'interdiction du recours à la force par les Etats, y compris dans le cadre des Nations Unies. Dans un tel contexte, le recours à la neutralité, laquelle doit être davantage considérée comme étant d 'essence politique et non en tant qu 'institution juridique, peut indéniablement servir dans le monde actuel d 'instrumentpertinent dans la conduite de la politique étrangère ainsi que dans la préservation de la paix.
AB  - Neutrality is generally considered as an outdated feature of international law and international relations. Most often seen as an anachronism, which is not in accordance with contemporary public international law, it is believed to be condemned. Still, some small states currently continue to consider themselves as neutral states in the international arena. Moreover, since the end of the Cold War, we have witnessed new countries embracing neutrality. The explanation of such an endurance of the concept, along with practice of neutrality, resides in the fact that the perception of neutrality as a foremost legal tool is essentially erroneous. More than being a legal instrument, neutrality is above all a political category which is in total accordance with the international anarchy that still forms the reality of international relations and that gave neutrality its birth. In such a context, neutrality can constitute a powerful tool in the international arena but its existence, its effectiveness, its disappearance all depends upon politics, not to say power politics. The legal guarantees it bears can fundamentally only be assured in the case of a favorable geopolitical environment and balance of power as well as sufficient deterrence provide by the neutral state. This is the reason why neutrality is considered to be effective only in the case of armed neutrality as it is shown by the Swiss example.
PB  - Univerzitet u Novom Sadu - Pravni fakultet, Novi Sad
T2  - Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
T1  - Neutralnost u XXI veku - anahron ili savremen koncept?
T1  - La notion de neutralité au XXI siècle: Anachronisme ou actualité
T1  - Neutrality in the 21st century: An anachronistic or a contemporary concept?
EP  - 1232
IS  - 4
SP  - 1207
VL  - 53
DO  - 10.5937/zrpfns52-24811
UR  - conv_2589
ER  - 

@article{
author = "Jovanović, Miloš",
year = "2019",
abstract = "Neutralnost se neretko smatra zastarelim konceptom koji više nije u skladu sa realnostima međunarodnog prava i međunarodnih odnosa. Činjenica je međutim da danas, ne samo da postoje države koje se i dalje deklarišu kao neutralne i vode politiku neutralnosti, već su se pojavile i nove države koje su tek u poslehladnoratovskom periodu proglasile neutralnost. Ovakva otpornost koncepta neutralnosti proizlazi iz činjenice da je, suprotno ideološkom i idealističkom viđenju međunarodne politike koje je preovladavalo u prvim poslehladnoratovskim godinama, anarhija - u smislu odsustva centralne vlasti koja bi se nalazila iznad država koje odlikuje suverena jednakost - i dalje glavna karakteristika međunarodnih odnosa. U kontekstu takvog decentralizovanog međunarodnopravnog poretka, u okviru kog nije moguće efektivno ograničiti upotrebu sile kroz mehanizme kolektivne bezbednosti, koncept neutralnosti, shvaćen prevashodno kao politička odluka i volja a manje kao institut međunarodnog prava, može predstavljati značajan instrument za vođenje spoljne politike i čuvanje unutrašnjeg mira., La neutralité est souvent considérée comme étant une notion obsolète qui ne correspond plus à l 'état du droit international ni à celui des relations internationales. Pourtant, non seulement certains pays se prévalent aujourd 'hui encore de la neutralité, mais de nouveaux Etats ont proclamé leur propre neutralité depuis la fin de la guerre froide. Cette résilience du concept de neutralité s 'explique avant tout par le fait que - contrairement au discours dominant sur la politique internationale selon lequel les relations entre Etats souverains seraient désormais strictement encadrées par le droit international, et notamment dans le domaine de la paix et de la sécurité internationales - 1'anarchie constitue toujours le trait dominant et central des relations internationales. Ses implications se font au demeurant sentir sur les mécanismes de sécurité collective qui ne se sont jamais montrés réellement efficaces dans l 'interdiction du recours à la force par les Etats, y compris dans le cadre des Nations Unies. Dans un tel contexte, le recours à la neutralité, laquelle doit être davantage considérée comme étant d 'essence politique et non en tant qu 'institution juridique, peut indéniablement servir dans le monde actuel d 'instrumentpertinent dans la conduite de la politique étrangère ainsi que dans la préservation de la paix., Neutrality is generally considered as an outdated feature of international law and international relations. Most often seen as an anachronism, which is not in accordance with contemporary public international law, it is believed to be condemned. Still, some small states currently continue to consider themselves as neutral states in the international arena. Moreover, since the end of the Cold War, we have witnessed new countries embracing neutrality. The explanation of such an endurance of the concept, along with practice of neutrality, resides in the fact that the perception of neutrality as a foremost legal tool is essentially erroneous. More than being a legal instrument, neutrality is above all a political category which is in total accordance with the international anarchy that still forms the reality of international relations and that gave neutrality its birth. In such a context, neutrality can constitute a powerful tool in the international arena but its existence, its effectiveness, its disappearance all depends upon politics, not to say power politics. The legal guarantees it bears can fundamentally only be assured in the case of a favorable geopolitical environment and balance of power as well as sufficient deterrence provide by the neutral state. This is the reason why neutrality is considered to be effective only in the case of armed neutrality as it is shown by the Swiss example.",
publisher = "Univerzitet u Novom Sadu - Pravni fakultet, Novi Sad",
journal = "Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad",
title = "Neutralnost u XXI veku - anahron ili savremen koncept?, La notion de neutralité au XXI siècle: Anachronisme ou actualité, Neutrality in the 21st century: An anachronistic or a contemporary concept?",
pages = "1232-1207",
number = "4",
volume = "53",
doi = "10.5937/zrpfns52-24811",
url = "conv_2589"
}

Jovanović, M.. (2019). Neutralnost u XXI veku - anahron ili savremen koncept?. in Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad
Univerzitet u Novom Sadu - Pravni fakultet, Novi Sad., 53(4), 1207-1232.
https://doi.org/10.5937/zrpfns52-24811
conv_2589

Jovanović M. Neutralnost u XXI veku - anahron ili savremen koncept?. in Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad. 2019;53(4):1207-1232.
doi:10.5937/zrpfns52-24811
conv_2589 .

Jovanović, Miloš, "Neutralnost u XXI veku - anahron ili savremen koncept?" in Zbornik radova Pravnog fakulteta, Novi Sad, 53, no. 4 (2019):1207-1232,
https://doi.org/10.5937/zrpfns52-24811 .,
conv_2589 .

TY  - JOUR
AU  - Jovanović, Miloš
PY  - 2013
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/748
AB  - Francuska je tradicionalno bila glavni zagovornik ideje o potrebi jačeg povezivanja zemalja članica Evropske unije u oblasti bezbednosti i odbrane, odnosno stvaranja, pored ekonomske i političke Evrope, i takozvane 'Evrope odbrane'. Ovakva uloga Francuske direktna je posledica degolovskog nasleđa i činjenice da se ova zemlja još 1966. godine distancirala od NATO istupivši iz integrisane komande ovog vojnog saveza. Odlukom iz 2009. godine, koja je označila punu reintegraciju Francuske u NATO, tadašnji predsednik Nikola Sarkozi (Nicolas Sarkozy) raskinuo je sa degolovskim nasleđem i time ozbiljno doveo u pitanje stvaranje 'Evrope odbrane' što potvrđuje i nedavni izveštaj bivšeg francuskog ministra inostranih poslova Ibera Vedrina (Hubert Védrine). Odustajanje od čvršće integracije EU u domenu odbrane, koja zapravo predstavlja odustajanje od potpune političke integracije EU, neminovno otvara pitanje prirode i budućnosti evropskog projekta.
AB  - A long-lasting French ambition was to achieve a deeper integration of the EU in the field of security and defense, i.e. to create the so-called 'l'Europe de la défense'. The legacy of Charles de Gaulle, which consisted of a more independent and daring conduct of foreign affairs and its highlight - the French withdrawal from NATO's Integrated Military Command in 1966 - paved the way for France to be the key advocate of a greater military integration of Europe. Even more, it constituted the prerequisite for an emergence of a true 'Europe de la defense' as it clearly appears that the existence of NATO and its role in Europe is not compatible with a rise of a more powerful and autonomous European defense. However, the 2009 decision to reintegrate all NATO structures provoked a rupture with the legacy of de Gaulle. Consequently, it has also compromised the plan of a militarily more integrated EU. Such an effect has been recently confirmed in the report presented by the French former foreign minister Hubert Védrine. That weakening, not to say discard, of the 'l'Europe de la defense', which inevitably condemns the EU to an incomplete political integration, necessarily puts into question both the nature and the future of the European edifice.
PB  - Univerzitet u Beogradu - Pravni fakultet, Beograd
T2  - Anali Pravnog fakulteta u Beogradu
T1  - Francuska, NATO i 'Evropa odbrane'
T1  - France, NATO and 'l'Europe de la défense'
EP  - 214
IS  - 2
SP  - 197
VL  - 61
UR  - conv_305
ER  - 

@article{
author = "Jovanović, Miloš",
year = "2013",
abstract = "Francuska je tradicionalno bila glavni zagovornik ideje o potrebi jačeg povezivanja zemalja članica Evropske unije u oblasti bezbednosti i odbrane, odnosno stvaranja, pored ekonomske i političke Evrope, i takozvane 'Evrope odbrane'. Ovakva uloga Francuske direktna je posledica degolovskog nasleđa i činjenice da se ova zemlja još 1966. godine distancirala od NATO istupivši iz integrisane komande ovog vojnog saveza. Odlukom iz 2009. godine, koja je označila punu reintegraciju Francuske u NATO, tadašnji predsednik Nikola Sarkozi (Nicolas Sarkozy) raskinuo je sa degolovskim nasleđem i time ozbiljno doveo u pitanje stvaranje 'Evrope odbrane' što potvrđuje i nedavni izveštaj bivšeg francuskog ministra inostranih poslova Ibera Vedrina (Hubert Védrine). Odustajanje od čvršće integracije EU u domenu odbrane, koja zapravo predstavlja odustajanje od potpune političke integracije EU, neminovno otvara pitanje prirode i budućnosti evropskog projekta., A long-lasting French ambition was to achieve a deeper integration of the EU in the field of security and defense, i.e. to create the so-called 'l'Europe de la défense'. The legacy of Charles de Gaulle, which consisted of a more independent and daring conduct of foreign affairs and its highlight - the French withdrawal from NATO's Integrated Military Command in 1966 - paved the way for France to be the key advocate of a greater military integration of Europe. Even more, it constituted the prerequisite for an emergence of a true 'Europe de la defense' as it clearly appears that the existence of NATO and its role in Europe is not compatible with a rise of a more powerful and autonomous European defense. However, the 2009 decision to reintegrate all NATO structures provoked a rupture with the legacy of de Gaulle. Consequently, it has also compromised the plan of a militarily more integrated EU. Such an effect has been recently confirmed in the report presented by the French former foreign minister Hubert Védrine. That weakening, not to say discard, of the 'l'Europe de la defense', which inevitably condemns the EU to an incomplete political integration, necessarily puts into question both the nature and the future of the European edifice.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu - Pravni fakultet, Beograd",
journal = "Anali Pravnog fakulteta u Beogradu",
title = "Francuska, NATO i 'Evropa odbrane', France, NATO and 'l'Europe de la défense'",
pages = "214-197",
number = "2",
volume = "61",
url = "conv_305"
}

Jovanović, M.. (2013). Francuska, NATO i 'Evropa odbrane'. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu
Univerzitet u Beogradu - Pravni fakultet, Beograd., 61(2), 197-214.
conv_305

Jovanović M. Francuska, NATO i 'Evropa odbrane'. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu. 2013;61(2):197-214.
conv_305 .

Jovanović, Miloš, "Francuska, NATO i 'Evropa odbrane'" in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu, 61, no. 2 (2013):197-214,
conv_305 .