Drakić, Dragiša

Link to this page

Authority KeyName Variants
orcid::0000-0002-5248-6562
  • Drakić, Dragiša (3)
Projects

Author's Bibliography

Od biološkog do mešovitog metoda utvrđivanja neuračunljivosti u krivičnom pravu

Drakić, Dragiša; Drakić, Gordana

(2018)

TY  - JOUR
AU  - Drakić, Dragiša
AU  - Drakić, Gordana
PY  - 2018
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1710
AB  - Autori u svom radu najpre analiziraju evoluciju ideja o fenomenu duševno bolesnog tokom istorije, sve do savremenog pojma duševne bolesti i poremećenosti. Takav pristup obradi materije bio je neophodan jer je jasno da sadržina i pravni značaj instituta neuračunljivosti umnogome zavise od vladajućeg koncepta psihopatološkog. Autori tvrde da je savremeni institut neuračunljivosti, koji se u početku ustanovljavao primenom biološkog metoda, nastao početkom 19. veka, prihvatanjem tada vladajućeg psihijatrijskog učenja o duševnim bolestima. U daljem tekstu ukazuje se na prednosti i nedostatke tog metoda. Kao pokušaj da se spreči sve veći psihijatrijski uticaj na krivično pravo, vremenom je nastao novi, psihološki metod utvrđivanja neuračunljivosti. Zbog očiglednih slabosti, taj metod nikada nije uspeo da se afirmiše ni u teoriji, ni u krivičnom zakonodavstvu. Poslednji deo rada autori su posvetili detaljnom razmatranju biološko-psihološkog metoda utvrđivanja neuračunljivosti, koji je nastao kao reakcija na slabosti prethodna dva metoda. Oni ističu da, za razliku od tih metoda, mešoviti metod obezbeđuje pravnu sigurnost jer vrši preciznu podelu nadležnosti između sudije i veštaka-psihijatra u procesu dokazivanja nečije neuračunljivosti, sprečava preterani uticaj psihijatara na ishod postupka i, konačno, afirmiše jednu od najznačajnijih tekovina savremenog principa krivice - vezanost krivice za konkretno krivično delo i vremenski trenutak njegovog izvršenja.
AB  - The authors have analysed first the evolution of the ideas concerning the phenomenon of the mentally ill throughout history, up to the modern concept of mental illness and disorder. This approach to the treatment of the material was necessary because it is clear that the contents, as well as the legal significance, of the institute of incompetency is heavily dependent on the prevalent concept of psychopathology. The authors assert that the current approach to the institute of mental incompetency, which was in the beginning determined by application of the biological method, appeared in the beginning of the nineteenth century, with the adoption of the then predominant psychiatric teachings on mental illness. Further in the text the authors highlight the advantages and disadvantages of this method. In an attempt to limit the growing psychiatric influence on criminal law, a new, psychological method for determining mental incompetency was conceived in time. Due to obvious shortcomings, this method has never managed to affirm itself, neither in theory, nor in criminal law. The authors have dedicated the final part of their work to the detailed examination of the biological-psychological method of determining mental incompetency, which was devised in reaction to the disadvantages of the previous two methods. They stress that, unlike these methods, the mixed method ensures legal certainty because it clearly divides jurisdiction between the judge and expert witness-psychiatrist in the proving of a persons mental incompetency. Finally, it also affirms one of the most important achievements of the modern criminal responsibility principle - the linking of criminal responsibility to a certain crime and the moment in which it was committed.
T2  - Anali Pravnog fakulteta u Beogradu
T1  - Od biološkog do mešovitog metoda utvrđivanja neuračunljivosti u krivičnom pravu
T1  - From the biological to the mixed method of determining mental incompetency in criminal law
EP  - 184
IS  - 3
SP  - 158
VL  - 66
DO  - 10.5937/AnaliPFB1803158D
UR  - conv_3076_6
ER  - 
@article{
author = "Drakić, Dragiša and Drakić, Gordana",
year = "2018",
abstract = "Autori u svom radu najpre analiziraju evoluciju ideja o fenomenu duševno bolesnog tokom istorije, sve do savremenog pojma duševne bolesti i poremećenosti. Takav pristup obradi materije bio je neophodan jer je jasno da sadržina i pravni značaj instituta neuračunljivosti umnogome zavise od vladajućeg koncepta psihopatološkog. Autori tvrde da je savremeni institut neuračunljivosti, koji se u početku ustanovljavao primenom biološkog metoda, nastao početkom 19. veka, prihvatanjem tada vladajućeg psihijatrijskog učenja o duševnim bolestima. U daljem tekstu ukazuje se na prednosti i nedostatke tog metoda. Kao pokušaj da se spreči sve veći psihijatrijski uticaj na krivično pravo, vremenom je nastao novi, psihološki metod utvrđivanja neuračunljivosti. Zbog očiglednih slabosti, taj metod nikada nije uspeo da se afirmiše ni u teoriji, ni u krivičnom zakonodavstvu. Poslednji deo rada autori su posvetili detaljnom razmatranju biološko-psihološkog metoda utvrđivanja neuračunljivosti, koji je nastao kao reakcija na slabosti prethodna dva metoda. Oni ističu da, za razliku od tih metoda, mešoviti metod obezbeđuje pravnu sigurnost jer vrši preciznu podelu nadležnosti između sudije i veštaka-psihijatra u procesu dokazivanja nečije neuračunljivosti, sprečava preterani uticaj psihijatara na ishod postupka i, konačno, afirmiše jednu od najznačajnijih tekovina savremenog principa krivice - vezanost krivice za konkretno krivično delo i vremenski trenutak njegovog izvršenja., The authors have analysed first the evolution of the ideas concerning the phenomenon of the mentally ill throughout history, up to the modern concept of mental illness and disorder. This approach to the treatment of the material was necessary because it is clear that the contents, as well as the legal significance, of the institute of incompetency is heavily dependent on the prevalent concept of psychopathology. The authors assert that the current approach to the institute of mental incompetency, which was in the beginning determined by application of the biological method, appeared in the beginning of the nineteenth century, with the adoption of the then predominant psychiatric teachings on mental illness. Further in the text the authors highlight the advantages and disadvantages of this method. In an attempt to limit the growing psychiatric influence on criminal law, a new, psychological method for determining mental incompetency was conceived in time. Due to obvious shortcomings, this method has never managed to affirm itself, neither in theory, nor in criminal law. The authors have dedicated the final part of their work to the detailed examination of the biological-psychological method of determining mental incompetency, which was devised in reaction to the disadvantages of the previous two methods. They stress that, unlike these methods, the mixed method ensures legal certainty because it clearly divides jurisdiction between the judge and expert witness-psychiatrist in the proving of a persons mental incompetency. Finally, it also affirms one of the most important achievements of the modern criminal responsibility principle - the linking of criminal responsibility to a certain crime and the moment in which it was committed.",
journal = "Anali Pravnog fakulteta u Beogradu",
title = "Od biološkog do mešovitog metoda utvrđivanja neuračunljivosti u krivičnom pravu, From the biological to the mixed method of determining mental incompetency in criminal law",
pages = "184-158",
number = "3",
volume = "66",
doi = "10.5937/AnaliPFB1803158D",
url = "conv_3076_6"
}
Drakić, D.,& Drakić, G.. (2018). Od biološkog do mešovitog metoda utvrđivanja neuračunljivosti u krivičnom pravu. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu, 66(3), 158-184.
https://doi.org/10.5937/AnaliPFB1803158D
conv_3076_6
Drakić D, Drakić G. Od biološkog do mešovitog metoda utvrđivanja neuračunljivosti u krivičnom pravu. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu. 2018;66(3):158-184.
doi:10.5937/AnaliPFB1803158D
conv_3076_6 .
Drakić, Dragiša, Drakić, Gordana, "Od biološkog do mešovitog metoda utvrđivanja neuračunljivosti u krivičnom pravu" in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu, 66, no. 3 (2018):158-184,
https://doi.org/10.5937/AnaliPFB1803158D .,
conv_3076_6 .

O nastanku mera bezbednosti kao krivičnih sankcija

Drakić, Dragiša

(2015)

TY  - JOUR
AU  - Drakić, Dragiša
PY  - 2015
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1648
AB  - Autor se u radu bavi analizom ideja na osnovu kojih će se razviti doktrina o merama bezbednosti kao savremenim krivičnim sankcijama. Svoje izlaganje započinje navođenjem i tumačenjem Protagorinog i Platonovog shvatanja kojima se nastoji opravdati državno kažnjavanje. Na tragu ideje koja je doprinela nastanku mera bezbednosti kao savremenih krivičnih sankcija autor potom razmatra pojedine srednjovekovne izvore prava, a zatim analizira određene zakonske odredbe iz kasnijeg perioda kojima su ustanovljene takozvane eliminatorne mere bezbednosti. U centralnom delu rada navode se i tumače oni stavovi klasične, pozitivne i sociološke škole krivičnog prava koji su u vezi sa osnovnim predmetom proučavanja u radu. Naročit značaj autor pridaje učenju ove poslednje škole, pod čijim uticajem su na samom početku dvadesetog veka u većini evropskih krivičnih zakonodavstava uvedene mere bezbednosti. Na kraju autor zaključuje da su mere bezbednosti, bez obzira na njihovu dalju sudbinu u budućem razvoju krivičnog prava evropskih zemalja, u trenutku njihovog unošenja u evropska krivična zakonodavstva s početka dvadesetog veka bile zamišljene kao izrazito humane krivične sankcije, kojima je ostvaren pokušaj da se čovečnijim pristupom prema učiniocima krivičnih dela i samo društvo učini boljim i humanijim.
AB  - In this article the author deals with an analysis of ideas that served as the basis on which the doctrine of security measures as modern criminal sanctions, later developed. The presentation begins with citing and interpreting Protagorass and Platos positions by which they tried to justify state sanctions. In search of ideas that contributed to the emergence of security measures as modern criminal sanctions, the author examines certain medieval sources of law, followed by analysis of provisions of the French Law that introduced the so called eliminating security measures. The central part of the article lists and interprets positions of classical, positivistic, and sociological school of criminal law that relate to the principle aim of study of this article. The author puts great emphasis on the teachings of the school of thought last mentioned above. At the turn of the XX Century, under the influence of this school of thought majority of European criminal legislations introduced security measures. In the end, the author concludes that security measures were, regardless of their destiny in future development in criminal law of European countries, envisaged, at the time when they were introduced in the European criminal legislation at the beginning of the XX Century, as exceptionally humane criminal sanctions that were the result of an attempt to make the society better and more humane through a more humane approach towards criminal offenders.
T2  - Anali Pravnog fakulteta u Beogradu
T1  - O nastanku mera bezbednosti kao krivičnih sankcija
T1  - On introduction of security measures as criminal sanctions
EP  - 115
IS  - 1
SP  - 97
VL  - 63
DO  - 10.5937/AnaliPFB1501097D
UR  - conv_3307_6
ER  - 
@article{
author = "Drakić, Dragiša",
year = "2015",
abstract = "Autor se u radu bavi analizom ideja na osnovu kojih će se razviti doktrina o merama bezbednosti kao savremenim krivičnim sankcijama. Svoje izlaganje započinje navođenjem i tumačenjem Protagorinog i Platonovog shvatanja kojima se nastoji opravdati državno kažnjavanje. Na tragu ideje koja je doprinela nastanku mera bezbednosti kao savremenih krivičnih sankcija autor potom razmatra pojedine srednjovekovne izvore prava, a zatim analizira određene zakonske odredbe iz kasnijeg perioda kojima su ustanovljene takozvane eliminatorne mere bezbednosti. U centralnom delu rada navode se i tumače oni stavovi klasične, pozitivne i sociološke škole krivičnog prava koji su u vezi sa osnovnim predmetom proučavanja u radu. Naročit značaj autor pridaje učenju ove poslednje škole, pod čijim uticajem su na samom početku dvadesetog veka u većini evropskih krivičnih zakonodavstava uvedene mere bezbednosti. Na kraju autor zaključuje da su mere bezbednosti, bez obzira na njihovu dalju sudbinu u budućem razvoju krivičnog prava evropskih zemalja, u trenutku njihovog unošenja u evropska krivična zakonodavstva s početka dvadesetog veka bile zamišljene kao izrazito humane krivične sankcije, kojima je ostvaren pokušaj da se čovečnijim pristupom prema učiniocima krivičnih dela i samo društvo učini boljim i humanijim., In this article the author deals with an analysis of ideas that served as the basis on which the doctrine of security measures as modern criminal sanctions, later developed. The presentation begins with citing and interpreting Protagorass and Platos positions by which they tried to justify state sanctions. In search of ideas that contributed to the emergence of security measures as modern criminal sanctions, the author examines certain medieval sources of law, followed by analysis of provisions of the French Law that introduced the so called eliminating security measures. The central part of the article lists and interprets positions of classical, positivistic, and sociological school of criminal law that relate to the principle aim of study of this article. The author puts great emphasis on the teachings of the school of thought last mentioned above. At the turn of the XX Century, under the influence of this school of thought majority of European criminal legislations introduced security measures. In the end, the author concludes that security measures were, regardless of their destiny in future development in criminal law of European countries, envisaged, at the time when they were introduced in the European criminal legislation at the beginning of the XX Century, as exceptionally humane criminal sanctions that were the result of an attempt to make the society better and more humane through a more humane approach towards criminal offenders.",
journal = "Anali Pravnog fakulteta u Beogradu",
title = "O nastanku mera bezbednosti kao krivičnih sankcija, On introduction of security measures as criminal sanctions",
pages = "115-97",
number = "1",
volume = "63",
doi = "10.5937/AnaliPFB1501097D",
url = "conv_3307_6"
}
Drakić, D.. (2015). O nastanku mera bezbednosti kao krivičnih sankcija. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu, 63(1), 97-115.
https://doi.org/10.5937/AnaliPFB1501097D
conv_3307_6
Drakić D. O nastanku mera bezbednosti kao krivičnih sankcija. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu. 2015;63(1):97-115.
doi:10.5937/AnaliPFB1501097D
conv_3307_6 .
Drakić, Dragiša, "O nastanku mera bezbednosti kao krivičnih sankcija" in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu, 63, no. 1 (2015):97-115,
https://doi.org/10.5937/AnaliPFB1501097D .,
conv_3307_6 .

Sudsko utvrđivanje činjenica u krivičnom postupku - uspostavljanje stvarnosti izvršenog dela

Drakić, Dragiša

(2012)

TY  - JOUR
AU  - Drakić, Dragiša
PY  - 2012
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1536
AB  - U radu se obrađuje kompleksna problematika sudskog utvrđivanja činjenica u krivičnom postupku, koje se odnose na elemente zakonskog opisa krivičnog dela. Autor ukazuje na poteškoće s kojima se sudija suočava prilikom obavljanja ovog segmenta svog posla. Razmatrajući s teorijsko-pravnog gledišta kvalitet dokaznog materijala kojeg sudija ceni, kao i metodološke postupke koje primenjuje prilikom ove ocene, autor donosi odgovarajuće zaključke u pogledu istine kojoj se teži u krivičnom postupku. S tim u vezi, kako se činjenično stanje krivičnog dela, kako kaže autor, ne utvrđuje, već se uspostavlja, to se ni istina kojoj se teži u krivičnom postupku ne može nazvati materijalna. Autor je naziva forenzičkom istinom. Na kraju zaključuje da i ovakva istina može voditi pravednom odlučivanju, te je moramo proglasiti za merodavnu, jer se na polju procesne istine principijelno više od toga ne može postići.
AB  - This paper examines a complex system of judicial determination of facts in criminal proceedings, which relate to the elements of statutory definition of criminal offence. The author points out the difficulties a judge faces when performing this segment of his work. When examining, from a theoretical point of view, the quality of evidence to be evaluated by the judge, as well as methodological procedures to be undertaken during this evaluation, the author makes some conclusions as to the truth which is yearned-for in criminal proceedings. Namely, since the facts of a criminal offence are not ‘determined’ but rather ‘established’ by the court, as put forward by the author, the truth that is sought-for in the criminal proceedings cannot be qualified as the ‘material’ truth: the author rather names it the ‘forensic’ truth. The forensic truth may serve as the basis for just and impartial decision-making, and should be regarded as authoritative, since it actually is the maximum of truth that may be acquired before the courts.
T2  - Anali Pravnog fakulteta u Beogradu
T1  - Sudsko utvrđivanje činjenica u krivičnom postupku - uspostavljanje stvarnosti izvršenog dela
T1  - Judicial determination of facts in criminal proceedings
EP  - 243
IS  - 1
SP  - 224
VL  - 60
UR  - conv_3196
ER  - 
@article{
author = "Drakić, Dragiša",
year = "2012",
abstract = "U radu se obrađuje kompleksna problematika sudskog utvrđivanja činjenica u krivičnom postupku, koje se odnose na elemente zakonskog opisa krivičnog dela. Autor ukazuje na poteškoće s kojima se sudija suočava prilikom obavljanja ovog segmenta svog posla. Razmatrajući s teorijsko-pravnog gledišta kvalitet dokaznog materijala kojeg sudija ceni, kao i metodološke postupke koje primenjuje prilikom ove ocene, autor donosi odgovarajuće zaključke u pogledu istine kojoj se teži u krivičnom postupku. S tim u vezi, kako se činjenično stanje krivičnog dela, kako kaže autor, ne utvrđuje, već se uspostavlja, to se ni istina kojoj se teži u krivičnom postupku ne može nazvati materijalna. Autor je naziva forenzičkom istinom. Na kraju zaključuje da i ovakva istina može voditi pravednom odlučivanju, te je moramo proglasiti za merodavnu, jer se na polju procesne istine principijelno više od toga ne može postići., This paper examines a complex system of judicial determination of facts in criminal proceedings, which relate to the elements of statutory definition of criminal offence. The author points out the difficulties a judge faces when performing this segment of his work. When examining, from a theoretical point of view, the quality of evidence to be evaluated by the judge, as well as methodological procedures to be undertaken during this evaluation, the author makes some conclusions as to the truth which is yearned-for in criminal proceedings. Namely, since the facts of a criminal offence are not ‘determined’ but rather ‘established’ by the court, as put forward by the author, the truth that is sought-for in the criminal proceedings cannot be qualified as the ‘material’ truth: the author rather names it the ‘forensic’ truth. The forensic truth may serve as the basis for just and impartial decision-making, and should be regarded as authoritative, since it actually is the maximum of truth that may be acquired before the courts.",
journal = "Anali Pravnog fakulteta u Beogradu",
title = "Sudsko utvrđivanje činjenica u krivičnom postupku - uspostavljanje stvarnosti izvršenog dela, Judicial determination of facts in criminal proceedings",
pages = "243-224",
number = "1",
volume = "60",
url = "conv_3196"
}
Drakić, D.. (2012). Sudsko utvrđivanje činjenica u krivičnom postupku - uspostavljanje stvarnosti izvršenog dela. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu, 60(1), 224-243.
conv_3196
Drakić D. Sudsko utvrđivanje činjenica u krivičnom postupku - uspostavljanje stvarnosti izvršenog dela. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu. 2012;60(1):224-243.
conv_3196 .
Drakić, Dragiša, "Sudsko utvrđivanje činjenica u krivičnom postupku - uspostavljanje stvarnosti izvršenog dela" in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu, 60, no. 1 (2012):224-243,
conv_3196 .