TY  - JOUR
AU  - Mišković, Maša
PY  - 2022
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1364
AB  - Zakon o stečaju predviđa tri metoda prodaje imovine stečajnog dužnika: javno nadmetanje, javno prikupljanje ponuda i neposrednu pogodbu. U sudskoj praksi se postavilo pitanje (ne)mogućnosti kombinovanja metoda prodaje imovine stečajnog dužnika. Primera radi, postavlja se pitanje da li je moguće imovinu stečajnog dužnika prodati tako što će se najpre sprovesti postupak javnog prikupljanja ponuda, a zatim nastaviti postupak javnog nadmetanja, sa ciljem da se dođe do najveće moguće vrednosti imovine stečajnog dužnika. Dakle, osnovno pitanje na koje u radu treba odgovoriti je da li je moguće kombinovanje metoda prodaje imovine stečajnog dužnika, ako je tako moguće postići najveću vrednost njegove imovine. Ovo pitanje je značajno, imajući u vidu da je osnovni cilj stečaja najpovoljnije kolektivno namirenje stečajnih poverilaca ostvarivanjem najveće moguće vrednosti imovine stečajnog dužnika.
AB  - Serbian Law on Bankruptcy provides for three methods of sale of bankruptcy debtor's property: public auction, public collection of offers and direct agreement. The case law raises the question of the (im)possibility of combining the methods of sale of the bankruptcy debtor's property. For example, the question arises whether it is possible to sell the bankruptcy debtor's property, firstly, by conducting a public collection of offers, and after that a public auction, in order to reach the highest possible value of the bankruptcy debtor's property. Hence, the main question in this paper is whether it is possible to combine the methods of sale of the bankruptcy debtor's property, if it represents a way of achieving the highest value of the bankruptcy debtor's property. This issue is important, given that the main aim of bankruptcy shall be to ensure the most favorable collective settlement of bankruptcy creditors by achieving the highest possible value for the bankruptcy debtor's property.
PB  - Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd
T2  - Pravo i privreda
T1  - Kombinovanje metoda prodaje imovine stečajnog dužnika
T1  - Combining methods of sale of bankruptcy debtor's property
EP  - 137
IS  - 1
SP  - 122
VL  - 60
DO  - 10.55836/PiP_22106A
UR  - conv_2355
ER  - 

@article{
author = "Mišković, Maša",
year = "2022",
abstract = "Zakon o stečaju predviđa tri metoda prodaje imovine stečajnog dužnika: javno nadmetanje, javno prikupljanje ponuda i neposrednu pogodbu. U sudskoj praksi se postavilo pitanje (ne)mogućnosti kombinovanja metoda prodaje imovine stečajnog dužnika. Primera radi, postavlja se pitanje da li je moguće imovinu stečajnog dužnika prodati tako što će se najpre sprovesti postupak javnog prikupljanja ponuda, a zatim nastaviti postupak javnog nadmetanja, sa ciljem da se dođe do najveće moguće vrednosti imovine stečajnog dužnika. Dakle, osnovno pitanje na koje u radu treba odgovoriti je da li je moguće kombinovanje metoda prodaje imovine stečajnog dužnika, ako je tako moguće postići najveću vrednost njegove imovine. Ovo pitanje je značajno, imajući u vidu da je osnovni cilj stečaja najpovoljnije kolektivno namirenje stečajnih poverilaca ostvarivanjem najveće moguće vrednosti imovine stečajnog dužnika., Serbian Law on Bankruptcy provides for three methods of sale of bankruptcy debtor's property: public auction, public collection of offers and direct agreement. The case law raises the question of the (im)possibility of combining the methods of sale of the bankruptcy debtor's property. For example, the question arises whether it is possible to sell the bankruptcy debtor's property, firstly, by conducting a public collection of offers, and after that a public auction, in order to reach the highest possible value of the bankruptcy debtor's property. Hence, the main question in this paper is whether it is possible to combine the methods of sale of the bankruptcy debtor's property, if it represents a way of achieving the highest value of the bankruptcy debtor's property. This issue is important, given that the main aim of bankruptcy shall be to ensure the most favorable collective settlement of bankruptcy creditors by achieving the highest possible value for the bankruptcy debtor's property.",
publisher = "Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd",
journal = "Pravo i privreda",
title = "Kombinovanje metoda prodaje imovine stečajnog dužnika, Combining methods of sale of bankruptcy debtor's property",
pages = "137-122",
number = "1",
volume = "60",
doi = "10.55836/PiP_22106A",
url = "conv_2355"
}

Mišković, M.. (2022). Kombinovanje metoda prodaje imovine stečajnog dužnika. in Pravo i privreda
Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd., 60(1), 122-137.
https://doi.org/10.55836/PiP_22106A
conv_2355

Mišković M. Kombinovanje metoda prodaje imovine stečajnog dužnika. in Pravo i privreda. 2022;60(1):122-137.
doi:10.55836/PiP_22106A
conv_2355 .

Mišković, Maša, "Kombinovanje metoda prodaje imovine stečajnog dužnika" in Pravo i privreda, 60, no. 1 (2022):122-137,
https://doi.org/10.55836/PiP_22106A .,
conv_2355 .

TY  - THES
AU  - Mišković, Maša
PY  - 2021
UR  - http://eteze.bg.ac.rs/application/showtheses?thesesId=8198
UR  - https://fedorabg.bg.ac.rs/fedora/get/o:23881/bdef:Content/download
UR  - http://vbs.rs/scripts/cobiss?command=DISPLAY&base=70036&RID=38707721
UR  - https://nardus.mpn.gov.rs/handle/123456789/18394
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/33
AB  - Aukcija se prema svojoj pravnoj prirodi može podeliti na dobrovoljnu i prinudnu aukciju. Osnovni cilj disertacije je da se razmotri dobrovoljna aukcija, jer ona u našem pravu gotovo da nije regulisana, imajući u vidu da postoji samo jedan član u novom Zakonu o trgovini iz 2019. godine (stari Zakon o trgovini iz 2010. godine sadržao je dva člana), koji reguliše aukcijske kuće. Međutim, radi poređenja sa dobrovoljnom aukcijom i izvođenja zaključka o pravnoj prirodi dobrovoljne aukcije, kao i aukcije uopšte, moraju se razmotriti i pravila pojedinih zakona, koji uređuju druge vrste aukcije, a po svojoj pravnoj prirodi su prinudne ili mešovite. To su naročito Zakon o izvršenju i obezbeđenju, Zakon o hipoteci, Zakon o založnom pravu na pokretnim stvarima i pravima upisanim u registar, Zakon o poreskom postupku i poreskoj administraciji, Carinski zakon, Zakon o javnoj svojini, Zakon o poštanskim uslugama i Zakon o obligacionim odnosima. Objašnjenje pravila navedenih zakona u funkciji je objašnjenja pravne prirode aukcije kao pravnog instituta. Dakle, disertacija ima za cilj određenje pravne prirode aukcije tako što se razjašnjavaju različite vrste aukcije, koje su regulisane u srpskom pravu, te se one porede sa dobrovoljnom aukcijom, koja u našem pravu nije detaljno regulisana. Najveće i danas najpoznatije aukcijske kuće nastale su u Velikoj Britaniji još u drugoj polovini 18. veka. Prodaja robe putem aukcije prešla je iz Evrope u Ameriku, a današnji statistički podaci govore da su tržišni lideri u aukcijskoj prodaji SAD, Velika Britanija i Kina. Zbog toga se u disertaciji razmatra pravno regulisanje aukcije, pre svega, u Velikoj Britaniji, jer ona predstavlja reprezentativni uzorak za posmatranje i analizu. Razmatraju se određena pitanja i u drugim pravnim sistemima korišćenjem uporednopravnog metoda istraživanja kako bi se predložio najbolji način na koji je potrebno regulisati aukcijsku prodaju u srpskom pravu. Regulisanje dobrovoljne aukcije u srpskom pravu je potrebno, imajući u vidu da su u svetu aukcije veoma razvijene, a poseban značaj i rasprostranjenost imaju elektronske (onlajn) aukcije. Veb-sajtovi za aukcijsku prodaju robe (na primer, eBay, Amazon i slično) u našoj zemlji nisu razvijeni, ali imajući u vidu digitalizaciju i sve veći i brži razvoj informaciono-komunikacionih tehnologija, trebalo bi očekivati da će se u dogledno vreme odomaćiti i kod nas. Stoga se u disertaciji razmatraju i određena pitanja značajna za elektronske (onlajn) aukcije. Davanjem predloga o načinu regulisanja dobrovoljne aukcije u srpskom pravu na osnovu analize određenih spornih pitanja, disertacija bi mogla poslužiti i kao podsticaj za regulisanje dobrovoljne aukcije u našem pravu. Time bi uz pojedine vrste aukcije, koje su već pravno uređene u pojedinim posebnim zakonima, regulisanjem dobrovoljne aukcije bio primenjen sistematski pristup u pogledu aukcijske prodaje i stvorena njena celovita regulativa.
AB  - According to its legal nature, an auction can be divided into a voluntary (private) auction and compulsory auction (auction by law). The main goal of the dissertation is to consider a voluntary auction, because it is almost not regulated in Serbian law, given the fact that there is only one article in the new Law on Trade 2019 (the old Law on Trade 2010 contained two articles), which regulates auction houses. However, in order to compare with the voluntary auction and draw the conclusion about the legal nature of the voluntary auction, as well as auctions in general, the provisions of certain laws must be considered, which regulate other types of auctions. Those other regulated types of auctions by their legal nature are compulsory or mixed (hybrid) auctions. They are regulated, in particular, by the Law on Enforcement and Security Interest, the Law on Mortgage, The Law on Pledge on Movable Assets in the pledge Registry, the Law on Tax Procedure and Tax Administration, the Customs Law, the Law on Public Property, the Law on Postal Services and the Law on Obligations. The explanation of the provisions of the mentioned laws serves as a way of explaining the legal nature of the auction as a legal institute. Therefore, the dissertation aims to determine the legal nature of the auction by clarifying the different types of auctions, which are regulated in Serbian law, and by comparing them with a voluntary auction, which is not regulated in detail in our law. The largest and today the most famous auction houses were established in the United Kingdom in the second half of the 18th century. The auction sale of goods has spread from Europe to America, and today's statistics show that the market leaders in auction sales are the USA, Great Britain and China. Therefore, the dissertation considers the legal regulation of the auction primarily in the United Kingdom, because it represents a representative sample for observation and analysis. Certain issues are also considered in other legal systems using the comparative law research methodology, in order to propose the best way in which it is necessary to regulate auction sales in Serbian law. Regulation of voluntary auctions in Serbian law is necessary, bearing in mind that auctions are extremely developed in the world, including electronic (online) auctions, which are of special importance and prevalence. Web-sites for the auction sale of goods (for example, eBay, Amazon, etc.) have not been developed in our country, but given the digitalization and the growing and fast development of information and communications technologies, it could be expected that they will be developed in our country in the near future. Therefore, the dissertation also considers certain issues important for electronic (online) auctions. By giving a proposal on the way of regulating the voluntary auction in Serbian law, based on the analysis of certain controversial issues, the dissertation could also serve as a stimulus to regulate the voluntary auction in our law. Thus, in addition to certain types of auctions, which are already regulated in certain special laws, by the detailed regulation of voluntary auctions a systematic approach to auction sales would be applied and comprehensive regulation of auction would be created.
PB  - Univerzitet u Beogradu, Pravni fakultet
T1  - Pravna priroda aukcije
T1  - Legal nature of auction
UR  - t-11518
ER  - 

@phdthesis{
author = "Mišković, Maša",
year = "2021",
abstract = "Aukcija se prema svojoj pravnoj prirodi može podeliti na dobrovoljnu i prinudnu aukciju. Osnovni cilj disertacije je da se razmotri dobrovoljna aukcija, jer ona u našem pravu gotovo da nije regulisana, imajući u vidu da postoji samo jedan član u novom Zakonu o trgovini iz 2019. godine (stari Zakon o trgovini iz 2010. godine sadržao je dva člana), koji reguliše aukcijske kuće. Međutim, radi poređenja sa dobrovoljnom aukcijom i izvođenja zaključka o pravnoj prirodi dobrovoljne aukcije, kao i aukcije uopšte, moraju se razmotriti i pravila pojedinih zakona, koji uređuju druge vrste aukcije, a po svojoj pravnoj prirodi su prinudne ili mešovite. To su naročito Zakon o izvršenju i obezbeđenju, Zakon o hipoteci, Zakon o založnom pravu na pokretnim stvarima i pravima upisanim u registar, Zakon o poreskom postupku i poreskoj administraciji, Carinski zakon, Zakon o javnoj svojini, Zakon o poštanskim uslugama i Zakon o obligacionim odnosima. Objašnjenje pravila navedenih zakona u funkciji je objašnjenja pravne prirode aukcije kao pravnog instituta. Dakle, disertacija ima za cilj određenje pravne prirode aukcije tako što se razjašnjavaju različite vrste aukcije, koje su regulisane u srpskom pravu, te se one porede sa dobrovoljnom aukcijom, koja u našem pravu nije detaljno regulisana. Najveće i danas najpoznatije aukcijske kuće nastale su u Velikoj Britaniji još u drugoj polovini 18. veka. Prodaja robe putem aukcije prešla je iz Evrope u Ameriku, a današnji statistički podaci govore da su tržišni lideri u aukcijskoj prodaji SAD, Velika Britanija i Kina. Zbog toga se u disertaciji razmatra pravno regulisanje aukcije, pre svega, u Velikoj Britaniji, jer ona predstavlja reprezentativni uzorak za posmatranje i analizu. Razmatraju se određena pitanja i u drugim pravnim sistemima korišćenjem uporednopravnog metoda istraživanja kako bi se predložio najbolji način na koji je potrebno regulisati aukcijsku prodaju u srpskom pravu. Regulisanje dobrovoljne aukcije u srpskom pravu je potrebno, imajući u vidu da su u svetu aukcije veoma razvijene, a poseban značaj i rasprostranjenost imaju elektronske (onlajn) aukcije. Veb-sajtovi za aukcijsku prodaju robe (na primer, eBay, Amazon i slično) u našoj zemlji nisu razvijeni, ali imajući u vidu digitalizaciju i sve veći i brži razvoj informaciono-komunikacionih tehnologija, trebalo bi očekivati da će se u dogledno vreme odomaćiti i kod nas. Stoga se u disertaciji razmatraju i određena pitanja značajna za elektronske (onlajn) aukcije. Davanjem predloga o načinu regulisanja dobrovoljne aukcije u srpskom pravu na osnovu analize određenih spornih pitanja, disertacija bi mogla poslužiti i kao podsticaj za regulisanje dobrovoljne aukcije u našem pravu. Time bi uz pojedine vrste aukcije, koje su već pravno uređene u pojedinim posebnim zakonima, regulisanjem dobrovoljne aukcije bio primenjen sistematski pristup u pogledu aukcijske prodaje i stvorena njena celovita regulativa., According to its legal nature, an auction can be divided into a voluntary (private) auction and compulsory auction (auction by law). The main goal of the dissertation is to consider a voluntary auction, because it is almost not regulated in Serbian law, given the fact that there is only one article in the new Law on Trade 2019 (the old Law on Trade 2010 contained two articles), which regulates auction houses. However, in order to compare with the voluntary auction and draw the conclusion about the legal nature of the voluntary auction, as well as auctions in general, the provisions of certain laws must be considered, which regulate other types of auctions. Those other regulated types of auctions by their legal nature are compulsory or mixed (hybrid) auctions. They are regulated, in particular, by the Law on Enforcement and Security Interest, the Law on Mortgage, The Law on Pledge on Movable Assets in the pledge Registry, the Law on Tax Procedure and Tax Administration, the Customs Law, the Law on Public Property, the Law on Postal Services and the Law on Obligations. The explanation of the provisions of the mentioned laws serves as a way of explaining the legal nature of the auction as a legal institute. Therefore, the dissertation aims to determine the legal nature of the auction by clarifying the different types of auctions, which are regulated in Serbian law, and by comparing them with a voluntary auction, which is not regulated in detail in our law. The largest and today the most famous auction houses were established in the United Kingdom in the second half of the 18th century. The auction sale of goods has spread from Europe to America, and today's statistics show that the market leaders in auction sales are the USA, Great Britain and China. Therefore, the dissertation considers the legal regulation of the auction primarily in the United Kingdom, because it represents a representative sample for observation and analysis. Certain issues are also considered in other legal systems using the comparative law research methodology, in order to propose the best way in which it is necessary to regulate auction sales in Serbian law. Regulation of voluntary auctions in Serbian law is necessary, bearing in mind that auctions are extremely developed in the world, including electronic (online) auctions, which are of special importance and prevalence. Web-sites for the auction sale of goods (for example, eBay, Amazon, etc.) have not been developed in our country, but given the digitalization and the growing and fast development of information and communications technologies, it could be expected that they will be developed in our country in the near future. Therefore, the dissertation also considers certain issues important for electronic (online) auctions. By giving a proposal on the way of regulating the voluntary auction in Serbian law, based on the analysis of certain controversial issues, the dissertation could also serve as a stimulus to regulate the voluntary auction in our law. Thus, in addition to certain types of auctions, which are already regulated in certain special laws, by the detailed regulation of voluntary auctions a systematic approach to auction sales would be applied and comprehensive regulation of auction would be created.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu, Pravni fakultet",
title = "Pravna priroda aukcije, Legal nature of auction",
url = "t-11518"
}

Mišković, M.. (2021). Pravna priroda aukcije. 
Univerzitet u Beogradu, Pravni fakultet..
t-11518

Mišković M. Pravna priroda aukcije. 2021;.
t-11518 .

Mišković, Maša, "Pravna priroda aukcije" (2021),
t-11518 .

TY  - JOUR
AU  - Mišković, Maša
PY  - 2020
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1184
AB  - U ovom radu se razmatra odgovornost skladištara za gubitak i oštećenje robe tokom uskladištenja. Iako je većinsko shvatanje u srpskoj pravnoj teoriji da je ugovorna odgovornost skladištara objektivna, autor navodi više argumenata u prilog njegove de lege lata subjektivne odgovornosti. Iako postoje opravdani razlozi da odgovornost skladištara de lege ferenda bude objektivna, na osnovu analize odredbe Zakona o obligacionim odnosima o oslobođenju skladištara od odgovornosti ne može se doneti nesumnjiv zaključak da skladištar odgovara objektivno, odnosno bez obzira na svoju krivicu. Osim Zakona o obligacionim odnosima, autor razmatra i odredbe drugih zakona koji regulišu ovo pitanje. Rad sadrži i analizu uporednog prava kako bi se uvidelo kakva je regulativa ovog pitanja u stranom zakonodavstvu i da li ono može poslužiti kao uzor prilikom eventualnih izmena našeg zakonskog teksta.
AB  - In this paper the author analyzes liability of warehousekeeper for loss of or damage to goods in the course of storage. Although there is a majority opinion in Serbian legal doctrine that the contractual liability of warehousekeeper is strict one, the author makes several arguments in favor of his de lege lata fault-based liability. Despite the fact that there are justifiable reasons for strict liability of the warehousekeeper de lege ferenda, on the basis of the analysis of the provisions of Serbian Law of Contracts and Torts (Law on Obligations) on warehousekeeper's exemption from contractual liability, no indisputable conclusion can be drawn that the warehousekeeper's liability is strict one, i.e. no-fault liability. In addition to the provisions of the Law on Obligations, the author also considers the provisions of other Serbian laws that regulate this issue. This paper also contains an analysis of comparative law in order to observe the regulation of this issue in foreign countries' law and make the conclusion whether comparative law could serve as a model for any amendments of Serbian legislation.
PB  - Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd
T2  - Pravo i privreda
T1  - Ugovorna odgovornost skladištara
T1  - Contractual liability of warehousekeeper
EP  - 234
IS  - 2
SP  - 199
VL  - 58
DO  - 10.5937/PiP2002199M
UR  - conv_2320
ER  - 

@article{
author = "Mišković, Maša",
year = "2020",
abstract = "U ovom radu se razmatra odgovornost skladištara za gubitak i oštećenje robe tokom uskladištenja. Iako je većinsko shvatanje u srpskoj pravnoj teoriji da je ugovorna odgovornost skladištara objektivna, autor navodi više argumenata u prilog njegove de lege lata subjektivne odgovornosti. Iako postoje opravdani razlozi da odgovornost skladištara de lege ferenda bude objektivna, na osnovu analize odredbe Zakona o obligacionim odnosima o oslobođenju skladištara od odgovornosti ne može se doneti nesumnjiv zaključak da skladištar odgovara objektivno, odnosno bez obzira na svoju krivicu. Osim Zakona o obligacionim odnosima, autor razmatra i odredbe drugih zakona koji regulišu ovo pitanje. Rad sadrži i analizu uporednog prava kako bi se uvidelo kakva je regulativa ovog pitanja u stranom zakonodavstvu i da li ono može poslužiti kao uzor prilikom eventualnih izmena našeg zakonskog teksta., In this paper the author analyzes liability of warehousekeeper for loss of or damage to goods in the course of storage. Although there is a majority opinion in Serbian legal doctrine that the contractual liability of warehousekeeper is strict one, the author makes several arguments in favor of his de lege lata fault-based liability. Despite the fact that there are justifiable reasons for strict liability of the warehousekeeper de lege ferenda, on the basis of the analysis of the provisions of Serbian Law of Contracts and Torts (Law on Obligations) on warehousekeeper's exemption from contractual liability, no indisputable conclusion can be drawn that the warehousekeeper's liability is strict one, i.e. no-fault liability. In addition to the provisions of the Law on Obligations, the author also considers the provisions of other Serbian laws that regulate this issue. This paper also contains an analysis of comparative law in order to observe the regulation of this issue in foreign countries' law and make the conclusion whether comparative law could serve as a model for any amendments of Serbian legislation.",
publisher = "Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd",
journal = "Pravo i privreda",
title = "Ugovorna odgovornost skladištara, Contractual liability of warehousekeeper",
pages = "234-199",
number = "2",
volume = "58",
doi = "10.5937/PiP2002199M",
url = "conv_2320"
}

Mišković, M.. (2020). Ugovorna odgovornost skladištara. in Pravo i privreda
Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd., 58(2), 199-234.
https://doi.org/10.5937/PiP2002199M
conv_2320

Mišković M. Ugovorna odgovornost skladištara. in Pravo i privreda. 2020;58(2):199-234.
doi:10.5937/PiP2002199M
conv_2320 .

Mišković, Maša, "Ugovorna odgovornost skladištara" in Pravo i privreda, 58, no. 2 (2020):199-234,
https://doi.org/10.5937/PiP2002199M .,
conv_2320 .

TY  - JOUR
AU  - Mišković, Maša
PY  - 2019
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1120
AB  - Kako bi se odgovorilo na pitanje iz naslova, u radu se polazi od pojma organizatora aukcije. Razmatra se da li je potrebno praviti razliku između organizatora aukcije i aukcionara ili ova dva pojma predstavljaju sinonime. Dalje se analizira pravna forma organizatora aukcije uz komentare važećeg srpskog Zakona o trgovini i korišćenje uporednopravnog metoda, konkretno, rešenja engleskog prava. Prilikom pisanja ovog rada autor se opredelio za korišćenje engleskog prava imajući u vidu da su se prve aukcijske kuće pojavile u Velikoj Britaniji sredinom 18. veka, te je to zemlja koja je do sada razvila bogatu aukcijsku praksu i postala jedan od svetskih lidera u aukcijskoj prodaji. Pored pravne forme organizatora aukcije, razmatra se i njegova delatnost kako bi se došlo do zaključka da li je dovoljno predvideti delatnost organizovanja aukcije kao pretežnu ili je potrebno regulisati je kao isključivu delatnost. Konačno, imajući u vidu da je u (današnje) digitalno doba došlo do širenja internet aukcije, posebna pažnja se posvećuje elektronskoj (onlajn) aukciji i pitanju ko je i da li uopšte postoji organizator ove vrste aukcije.
AB  - In order to answer the question from this paper's title, the author describes the concept of an auction organizer. She considers whether it is necessary to make a distinction between an auction organizer and an auctioneer, or these two terms are synonyms. Furthermore, she analyzes the legal form of the auction organizer with regard to the Serbian Law on Trade, by using a comparative law methodology and, in particular, the use of the English law. When writing this paper, the author opted for the use of English law, given the fact that the first auction houses appeared in the United Kingdom in the mid-18th century, and that the UK is a country that has so far developed an extensive auction practice and is one of the main world leaders in auction sale. In addition to the legal form of the auction organizer, the business activity is also considered in order to make a conclusion whether it is necessary to regulate the organizing of auctions as the main or exclusive activity of the auction organizer. Finally, having in mind that in (today's) digital age the auction on the Internet has been developed and frequently used, special attention is paid to the online auction and to the question of who is and whether there is an organizer of this type of auction.
PB  - Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd
T2  - Pravo i privreda
T1  - Ko je organizator aukcije?
T1  - Who is an auctioneer?
EP  - 334
IS  - 4-6
SP  - 316
VL  - 57
UR  - conv_2279
ER  - 

@article{
author = "Mišković, Maša",
year = "2019",
abstract = "Kako bi se odgovorilo na pitanje iz naslova, u radu se polazi od pojma organizatora aukcije. Razmatra se da li je potrebno praviti razliku između organizatora aukcije i aukcionara ili ova dva pojma predstavljaju sinonime. Dalje se analizira pravna forma organizatora aukcije uz komentare važećeg srpskog Zakona o trgovini i korišćenje uporednopravnog metoda, konkretno, rešenja engleskog prava. Prilikom pisanja ovog rada autor se opredelio za korišćenje engleskog prava imajući u vidu da su se prve aukcijske kuće pojavile u Velikoj Britaniji sredinom 18. veka, te je to zemlja koja je do sada razvila bogatu aukcijsku praksu i postala jedan od svetskih lidera u aukcijskoj prodaji. Pored pravne forme organizatora aukcije, razmatra se i njegova delatnost kako bi se došlo do zaključka da li je dovoljno predvideti delatnost organizovanja aukcije kao pretežnu ili je potrebno regulisati je kao isključivu delatnost. Konačno, imajući u vidu da je u (današnje) digitalno doba došlo do širenja internet aukcije, posebna pažnja se posvećuje elektronskoj (onlajn) aukciji i pitanju ko je i da li uopšte postoji organizator ove vrste aukcije., In order to answer the question from this paper's title, the author describes the concept of an auction organizer. She considers whether it is necessary to make a distinction between an auction organizer and an auctioneer, or these two terms are synonyms. Furthermore, she analyzes the legal form of the auction organizer with regard to the Serbian Law on Trade, by using a comparative law methodology and, in particular, the use of the English law. When writing this paper, the author opted for the use of English law, given the fact that the first auction houses appeared in the United Kingdom in the mid-18th century, and that the UK is a country that has so far developed an extensive auction practice and is one of the main world leaders in auction sale. In addition to the legal form of the auction organizer, the business activity is also considered in order to make a conclusion whether it is necessary to regulate the organizing of auctions as the main or exclusive activity of the auction organizer. Finally, having in mind that in (today's) digital age the auction on the Internet has been developed and frequently used, special attention is paid to the online auction and to the question of who is and whether there is an organizer of this type of auction.",
publisher = "Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd",
journal = "Pravo i privreda",
title = "Ko je organizator aukcije?, Who is an auctioneer?",
pages = "334-316",
number = "4-6",
volume = "57",
url = "conv_2279"
}

Mišković, M.. (2019). Ko je organizator aukcije?. in Pravo i privreda
Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd., 57(4-6), 316-334.
conv_2279

Mišković M. Ko je organizator aukcije?. in Pravo i privreda. 2019;57(4-6):316-334.
conv_2279 .

Mišković, Maša, "Ko je organizator aukcije?" in Pravo i privreda, 57, no. 4-6 (2019):316-334,
conv_2279 .

TY  - JOUR
AU  - Mišković, Maša
PY  - 2018
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1043
AB  - U ovom radu autor razmatra različite vrste naknada kod ugovora o franšizingu: početnu/inicijalnu naknadu, trajnu/periodičnu naknadu i takozvanu naknadu za klijentelu. Posebno se razmatra naknada za klijentelu, imajući u vidu da na nju primalac franšize nema pravo, ako nije predviđena ugovorom. Analiziraju se razlozi za i protiv ove naknade da bi se došlo do zaključka da li je opravdano predvideti naknadu za klijentelu zakonom, konkretno, budućim Građanskim zakonikom Republike Srbije. Autor smatra da ova naknada, ipak, ne bi trebalo da bude regulisana zakonom, imajući u vidu da klijentela pripada davaocu, ne primaocu franšize. Dovoljan oblik zaštite primaoca franšize kao slabije ugovorne strane kod ugovora o franšizingu bilo bi regulisanje budućim Građanskim zakonikom prava prečeg produženja ugovora. Ovaj institut bi doveo do uspostavljanja ravnopravnosti ugovornih strana kod ugovora o franšizingu - principa, koji je od samog početka narušen, imajućiu vidu da je davalac franšize znatno jača ugovorna strana, koja nameće svoje uslove poslovanja primaocu franšize.
AB  - In this paper, the author analyzes the various types of fees in franchise agreement: initial / entry fee, royalties, and so-called indemnity/ compensation. Special consideration is given to the indemnity/compensation, bearing in mind that the franchisee is not entitled to it if it is not included into the contract. The reasons for and against this compensation are analyzed in order to come to a conclusion whether it is justifiable to regulate this tupe of fee by the Law, in particular, by the future Civil Code of the Republic of Serbia. The author is of the opinion that, however, this fee should not be included into the Law, given the fact that franchisor (not the franchisee) owns goodwill. Therefore, the sufficient form of protection of the franchisee as a weaker party in the franchise agreement, is the right of priority in contract extension, which should be included into the future Civil Code of Republic of Serbia. This institute would lead to the equity of contracting parties in the franchise agreement - the principle which initially does not exist, given that the franchisor is considerably stronger contracting party than franchisee, imposing its terms of business on the franchisee.
PB  - Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd
T2  - Pravo i privreda
T1  - Naknada kod ugovora o franšizingu
T1  - Franchise fees
EP  - 739
IS  - 4-6
SP  - 722
VL  - 56
UR  - conv_2250
ER  - 

@article{
author = "Mišković, Maša",
year = "2018",
abstract = "U ovom radu autor razmatra različite vrste naknada kod ugovora o franšizingu: početnu/inicijalnu naknadu, trajnu/periodičnu naknadu i takozvanu naknadu za klijentelu. Posebno se razmatra naknada za klijentelu, imajući u vidu da na nju primalac franšize nema pravo, ako nije predviđena ugovorom. Analiziraju se razlozi za i protiv ove naknade da bi se došlo do zaključka da li je opravdano predvideti naknadu za klijentelu zakonom, konkretno, budućim Građanskim zakonikom Republike Srbije. Autor smatra da ova naknada, ipak, ne bi trebalo da bude regulisana zakonom, imajući u vidu da klijentela pripada davaocu, ne primaocu franšize. Dovoljan oblik zaštite primaoca franšize kao slabije ugovorne strane kod ugovora o franšizingu bilo bi regulisanje budućim Građanskim zakonikom prava prečeg produženja ugovora. Ovaj institut bi doveo do uspostavljanja ravnopravnosti ugovornih strana kod ugovora o franšizingu - principa, koji je od samog početka narušen, imajućiu vidu da je davalac franšize znatno jača ugovorna strana, koja nameće svoje uslove poslovanja primaocu franšize., In this paper, the author analyzes the various types of fees in franchise agreement: initial / entry fee, royalties, and so-called indemnity/ compensation. Special consideration is given to the indemnity/compensation, bearing in mind that the franchisee is not entitled to it if it is not included into the contract. The reasons for and against this compensation are analyzed in order to come to a conclusion whether it is justifiable to regulate this tupe of fee by the Law, in particular, by the future Civil Code of the Republic of Serbia. The author is of the opinion that, however, this fee should not be included into the Law, given the fact that franchisor (not the franchisee) owns goodwill. Therefore, the sufficient form of protection of the franchisee as a weaker party in the franchise agreement, is the right of priority in contract extension, which should be included into the future Civil Code of Republic of Serbia. This institute would lead to the equity of contracting parties in the franchise agreement - the principle which initially does not exist, given that the franchisor is considerably stronger contracting party than franchisee, imposing its terms of business on the franchisee.",
publisher = "Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd",
journal = "Pravo i privreda",
title = "Naknada kod ugovora o franšizingu, Franchise fees",
pages = "739-722",
number = "4-6",
volume = "56",
url = "conv_2250"
}

Mišković, M.. (2018). Naknada kod ugovora o franšizingu. in Pravo i privreda
Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd., 56(4-6), 722-739.
conv_2250

Mišković M. Naknada kod ugovora o franšizingu. in Pravo i privreda. 2018;56(4-6):722-739.
conv_2250 .

Mišković, Maša, "Naknada kod ugovora o franšizingu" in Pravo i privreda, 56, no. 4-6 (2018):722-739,
conv_2250 .

TY  - JOUR
AU  - Mišković, Maša
PY  - 2017
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/971
AB  - Raskid ugovora o građenju u praksi predstavlja izuzetak, s obzirom na to da je ili teško ostvarljiv ili ekonomski neisplativ, bilo da se radi o raskidu ugovora od strane izvođača ili od strane investitora. Ipak, ako do jednostranog raskida ugovora o građenju dođe, postavlja se pitanje dejstva raskida, odnosno koje su pravne posledice raskida ugovora o građenju. Opšta pravila obligacionog prava, koja kao posledicu raskida predviđaju povraćaj datog, kod ugovora o građenju trpe određena ograničenja, pa se posledice raskida ugovora o građenju svode na naknadu štete od druge ugovorne strane. U najvećem broju slučajeva to će biti stvarna šteta, a ne izmakla korist, jer je uobičajeno da izvođači unapred isključuju svoju odgovornost za takvu vrstu štete. Autor povodom svih pitanja, koja se u radu postavljaju, analizira i određene sudske odluke, kako bi posledice raskida ugovora o građenju predstavio i u svetlu domaće sudske prakse.
AB  - Termination of construction contract is an exception rather than the rule, given the fact that it is either hard to examine or economically not feasible, independently of the fact whether a contract is terminated by contractor or investor. However, if the unilateral termination of construction contract occurs, a question, which arises is: what are the effects of termination, i.e. what are the legal consequences of termination of construction contract. In accordance with the general rules of contract law, the main consequence of termination is restitution of whatever a party has supplied / received under the contract. However, when it comes to construction contract, this consequence has certain limitations, and therefore, the termination of contract leads to claim for damages as a main consequence of termination. In most cases, it will be the loss, without loss of profits, due to the fact that contractors usually exclude their liability for that kind of damages. Regarding all questions, which arise in this paper, the author analyzes certain court decisions in order to present the consequences of termination of construction contract in the light of national case law.
PB  - Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd
T2  - Pravo i privreda
T1  - Posledice jednostranog raskida ugovora o građenju
T1  - Consequences of unilateral termination of construction contract
EP  - 117
IS  - 1-3
SP  - 107
VL  - 55
UR  - conv_2199
ER  - 

@article{
author = "Mišković, Maša",
year = "2017",
abstract = "Raskid ugovora o građenju u praksi predstavlja izuzetak, s obzirom na to da je ili teško ostvarljiv ili ekonomski neisplativ, bilo da se radi o raskidu ugovora od strane izvođača ili od strane investitora. Ipak, ako do jednostranog raskida ugovora o građenju dođe, postavlja se pitanje dejstva raskida, odnosno koje su pravne posledice raskida ugovora o građenju. Opšta pravila obligacionog prava, koja kao posledicu raskida predviđaju povraćaj datog, kod ugovora o građenju trpe određena ograničenja, pa se posledice raskida ugovora o građenju svode na naknadu štete od druge ugovorne strane. U najvećem broju slučajeva to će biti stvarna šteta, a ne izmakla korist, jer je uobičajeno da izvođači unapred isključuju svoju odgovornost za takvu vrstu štete. Autor povodom svih pitanja, koja se u radu postavljaju, analizira i određene sudske odluke, kako bi posledice raskida ugovora o građenju predstavio i u svetlu domaće sudske prakse., Termination of construction contract is an exception rather than the rule, given the fact that it is either hard to examine or economically not feasible, independently of the fact whether a contract is terminated by contractor or investor. However, if the unilateral termination of construction contract occurs, a question, which arises is: what are the effects of termination, i.e. what are the legal consequences of termination of construction contract. In accordance with the general rules of contract law, the main consequence of termination is restitution of whatever a party has supplied / received under the contract. However, when it comes to construction contract, this consequence has certain limitations, and therefore, the termination of contract leads to claim for damages as a main consequence of termination. In most cases, it will be the loss, without loss of profits, due to the fact that contractors usually exclude their liability for that kind of damages. Regarding all questions, which arise in this paper, the author analyzes certain court decisions in order to present the consequences of termination of construction contract in the light of national case law.",
publisher = "Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd",
journal = "Pravo i privreda",
title = "Posledice jednostranog raskida ugovora o građenju, Consequences of unilateral termination of construction contract",
pages = "117-107",
number = "1-3",
volume = "55",
url = "conv_2199"
}

Mišković, M.. (2017). Posledice jednostranog raskida ugovora o građenju. in Pravo i privreda
Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd., 55(1-3), 107-117.
conv_2199

Mišković M. Posledice jednostranog raskida ugovora o građenju. in Pravo i privreda. 2017;55(1-3):107-117.
conv_2199 .

Mišković, Maša, "Posledice jednostranog raskida ugovora o građenju" in Pravo i privreda, 55, no. 1-3 (2017):107-117,
conv_2199 .

TY  - JOUR
AU  - Mišković, Maša
PY  - 2016
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/894
AB  - U ovom radu autor razmatra prava potrošača prema novom Zakonu o zaštiti potrošača iz 2014. godine, koja potrošač može ostvarivati u slučaju nesaobraznosti robe ugovoru. Ostvarivanje prava potrošača podrazumeva izjavljivanje reklamacije prodavcu uz zahtev za otklanjanje nesaobraznosti na jedan od zakonom predviđenih načina. Autor poredi prava, koja potrošač ima po Zakonu o zaštiti potrošača sa pravima, koja ima po Zakonu o obligacionim odnosima i Bečkoj konvenciji, uz navođenje i određenih uporednopravnih rešenja. Pored toga, skreće se pažnja na ostvarivanje prava potrošača, kada postoji garancija za ispravno funkcionisanje robe, uz razmatranje koja lica su odgovorna po osnovu garancije. Konačno, autor ukazuje na praktične probleme u ostvarivanju prava potrošača, koji se tiču uloge udruženja i saveza za zaštitu potrošača, ovlašćenja tržišne inspekcije, vansudskog načina rešavanja potrošačkih sporova i prava na sudsku zaštitu.
AB  - In this paper the author analyzes the rights of consumers according to Serbian Law on Consumer Protection 2014, which a consumer can excercise in case of non-conformity of goods. Exercising consumer rights means that a consumer should submit consumer complaint with request for removal of non-conformity in way provided by Law on Consumer Protection. The author compares the rights of consumers according to the Law on Consumer Protection with the rights he has according to the Law on Contracts and Torts and the CISG, and considers some solutions in comparative law. In addition, the author draws the attention to exercising the rights of consumers, when the guarantee for the proper functioning of the goods exists, and considers the persons, who should be liable under the guarantee. Finally, the author points out the practical problems in exercising consumer rights, relating to the role of the organizations for consumer protection, power of market inspection, alternative dispute resolution and the right to judicial protection.
PB  - Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd
T2  - Pravo i privreda
T1  - Ostvarivanje prava potrošača po osnovu nesaobraznosti robe
T1  - Exercising consumer rights in case of non-conformity of goods
EP  - 780
IS  - 7-9
SP  - 751
VL  - 54
UR  - conv_2194
ER  - 

@article{
author = "Mišković, Maša",
year = "2016",
abstract = "U ovom radu autor razmatra prava potrošača prema novom Zakonu o zaštiti potrošača iz 2014. godine, koja potrošač može ostvarivati u slučaju nesaobraznosti robe ugovoru. Ostvarivanje prava potrošača podrazumeva izjavljivanje reklamacije prodavcu uz zahtev za otklanjanje nesaobraznosti na jedan od zakonom predviđenih načina. Autor poredi prava, koja potrošač ima po Zakonu o zaštiti potrošača sa pravima, koja ima po Zakonu o obligacionim odnosima i Bečkoj konvenciji, uz navođenje i određenih uporednopravnih rešenja. Pored toga, skreće se pažnja na ostvarivanje prava potrošača, kada postoji garancija za ispravno funkcionisanje robe, uz razmatranje koja lica su odgovorna po osnovu garancije. Konačno, autor ukazuje na praktične probleme u ostvarivanju prava potrošača, koji se tiču uloge udruženja i saveza za zaštitu potrošača, ovlašćenja tržišne inspekcije, vansudskog načina rešavanja potrošačkih sporova i prava na sudsku zaštitu., In this paper the author analyzes the rights of consumers according to Serbian Law on Consumer Protection 2014, which a consumer can excercise in case of non-conformity of goods. Exercising consumer rights means that a consumer should submit consumer complaint with request for removal of non-conformity in way provided by Law on Consumer Protection. The author compares the rights of consumers according to the Law on Consumer Protection with the rights he has according to the Law on Contracts and Torts and the CISG, and considers some solutions in comparative law. In addition, the author draws the attention to exercising the rights of consumers, when the guarantee for the proper functioning of the goods exists, and considers the persons, who should be liable under the guarantee. Finally, the author points out the practical problems in exercising consumer rights, relating to the role of the organizations for consumer protection, power of market inspection, alternative dispute resolution and the right to judicial protection.",
publisher = "Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd",
journal = "Pravo i privreda",
title = "Ostvarivanje prava potrošača po osnovu nesaobraznosti robe, Exercising consumer rights in case of non-conformity of goods",
pages = "780-751",
number = "7-9",
volume = "54",
url = "conv_2194"
}

Mišković, M.. (2016). Ostvarivanje prava potrošača po osnovu nesaobraznosti robe. in Pravo i privreda
Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd., 54(7-9), 751-780.
conv_2194

Mišković M. Ostvarivanje prava potrošača po osnovu nesaobraznosti robe. in Pravo i privreda. 2016;54(7-9):751-780.
conv_2194 .

Mišković, Maša, "Ostvarivanje prava potrošača po osnovu nesaobraznosti robe" in Pravo i privreda, 54, no. 7-9 (2016):751-780,
conv_2194 .

TY  - JOUR
AU  - Mišković, Maša
PY  - 2015
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/882
AB  - U radu se razmatraju uslovi za oslobođenje dužnika od odgovornosti za štetu, koju je prouzrokovao neizvršenjem ugovora ili zadocnjenjem u njegovom izvršenju. Osnovno pitanje koje se postavlja povodom opšteg pravila Zakona o obligacionim odnosima o oslobođenju od ugovorne odgovornosti (čl. 263 ZOO) jeste da li se dužnik može osloboditi odgovornosti dokazujući da nije kriv za štetu nastalu zbog neizvršenja obaveze ili samo ako dokaže nastupanje okolnosti, koje predstavljaju višu silu. Iz odgovora na postavleno pitanje se izvodi zaključak da li je ugovorna odgovornost subjektivna ili objektivna. Kako bi analiza bila potpunija, autor navodi primere pojedinih trgovinskopravnih ugovora (ugovor o uskladištenju, ugostitelska ostava, ugovor o prevozu stvari, ugovor o prevozu lica), razmatrajući odredbe ZOO povodom oslobođenja od ugovorne odgovornosti kod tih ugovora. S obzirom na to da su pojedina rešenja promenjena u Prednacrtu Građanskog zakonika, autor analizira i njegove odredbe, kako bi se videlo do kojih će promena doći donošenjem Građanskog zakonika i daje ocenu novih rešenja.
AB  - In this paper the author analyzes the conditions for the debtor's exemption from liability for damages, which is caused by his failure to perform any of his obligations under the contract or by his late performance. The main question that arises in regard to the general rule of the Serbian Law on Contracts and Torts (LCT) on exemption from contractual liability (Article 263) is whether the debtor may be exempted from liability by proving that there is no fault on his part or only by proving the circumstances which represent force majeure. The answer to this question leads to the conclusion whether contractual liability is subjective or objective. In order to have complete analysis, the author examines some commercial contracts (contract for the storage of goods, deposit with an innkeeper, contract for the carriage of goods, passenger transport contract), considering provisions of the LCT on the exemption from liability in these contracts. Given the fact that some solutions are changed in the Draft of the Serbian Civil Code, the author also analyzes its provisions in order to see to what extent would new provisions change current regulation, and gives the assessment of the new solutions.
PB  - Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd
T2  - Pravo i privreda
T1  - Oslobođenje od ugovorne odgovornosti
T1  - Exemption from contractual liability
EP  - 216
IS  - 4-6
SP  - 197
VL  - 53
UR  - conv_2148
ER  - 

@article{
author = "Mišković, Maša",
year = "2015",
abstract = "U radu se razmatraju uslovi za oslobođenje dužnika od odgovornosti za štetu, koju je prouzrokovao neizvršenjem ugovora ili zadocnjenjem u njegovom izvršenju. Osnovno pitanje koje se postavlja povodom opšteg pravila Zakona o obligacionim odnosima o oslobođenju od ugovorne odgovornosti (čl. 263 ZOO) jeste da li se dužnik može osloboditi odgovornosti dokazujući da nije kriv za štetu nastalu zbog neizvršenja obaveze ili samo ako dokaže nastupanje okolnosti, koje predstavljaju višu silu. Iz odgovora na postavleno pitanje se izvodi zaključak da li je ugovorna odgovornost subjektivna ili objektivna. Kako bi analiza bila potpunija, autor navodi primere pojedinih trgovinskopravnih ugovora (ugovor o uskladištenju, ugostitelska ostava, ugovor o prevozu stvari, ugovor o prevozu lica), razmatrajući odredbe ZOO povodom oslobođenja od ugovorne odgovornosti kod tih ugovora. S obzirom na to da su pojedina rešenja promenjena u Prednacrtu Građanskog zakonika, autor analizira i njegove odredbe, kako bi se videlo do kojih će promena doći donošenjem Građanskog zakonika i daje ocenu novih rešenja., In this paper the author analyzes the conditions for the debtor's exemption from liability for damages, which is caused by his failure to perform any of his obligations under the contract or by his late performance. The main question that arises in regard to the general rule of the Serbian Law on Contracts and Torts (LCT) on exemption from contractual liability (Article 263) is whether the debtor may be exempted from liability by proving that there is no fault on his part or only by proving the circumstances which represent force majeure. The answer to this question leads to the conclusion whether contractual liability is subjective or objective. In order to have complete analysis, the author examines some commercial contracts (contract for the storage of goods, deposit with an innkeeper, contract for the carriage of goods, passenger transport contract), considering provisions of the LCT on the exemption from liability in these contracts. Given the fact that some solutions are changed in the Draft of the Serbian Civil Code, the author also analyzes its provisions in order to see to what extent would new provisions change current regulation, and gives the assessment of the new solutions.",
publisher = "Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd",
journal = "Pravo i privreda",
title = "Oslobođenje od ugovorne odgovornosti, Exemption from contractual liability",
pages = "216-197",
number = "4-6",
volume = "53",
url = "conv_2148"
}

Mišković, M.. (2015). Oslobođenje od ugovorne odgovornosti. in Pravo i privreda
Udruženje pravnika u privredi Srbije, Beograd., 53(4-6), 197-216.
conv_2148

Mišković M. Oslobođenje od ugovorne odgovornosti. in Pravo i privreda. 2015;53(4-6):197-216.
conv_2148 .

Mišković, Maša, "Oslobođenje od ugovorne odgovornosti" in Pravo i privreda, 53, no. 4-6 (2015):197-216,
conv_2148 .

TY  - CHAP
AU  - Mišković, Maša
PY  - 2014
UR  - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1976
AB  - У раду се анализира процес закључивања уговора. Наводе се решења
енглеског права, које важи у Енглеској, Велсу и Северној Ирској, док је у
Шкотској извршена рецепција римског права, тако да је шкотско право
континенталног типа. Остала национална права common law система
су проистекла из енглеског права. Осим тога, наводе се решења америч-
ког права јер се дешава да се правила Једнообразног/Јединственог трго-
винског законика (Uniform Commercial Code) разликују у односу на друга
права система common law. Правила енглеског и америчког права се поре-
де са правилима из српског Закона о облигационим односима, како би се
на истом месту указало на сличности и разлике између наших и прави-
ла common law. Истовремено, наводе се и решења Конвенције Уједињених
нација о уговорима о међународној продаји робе (Бечка конвенција), с
обзиром на то да она представља најуспешнији инструмент унифика-
ције приватног права. На одређени начин Бечка конвенција представља
компромис, односно покушај да се ускладе решења и помире разлике (по
питању уговора о продаји) између система civil law и common law, тако
да су у њу инкорпорисана многа правила општег права, укључујући и
правила о закључењу уговора.
AB  - In this Paper the author analyzes the process of formation of contract. The
rules, which are considered, are the rules of English law, applicable in England,
Wales and Northern Ireland, while Scotland experienced a reception of Roman
law, so Scots law is continental law. The national law of the other countries in the
common law system derived from English law. In addition, the rules of American
law are considered, due to the fact that sometimes the rules of the Uniform Commercial
Code (the UCC) are different from the rules of the other countries in the
common law system. The author compares the rules of English and American law
with the rules of the Serbian Law on Contracts and Torts. Furthermore, all these
rules are compared with the rules of the United Nations Convention on Contracts
for the International Sale of Goods (the CISG), given that this Convention is the
most effective instrument of unification of the private law. In some way the CISG
presents a compromise, i.e. an attempt to bridge the gap between the civil law
and common law systems and to adopt the uniform rules regarding the contracts
for the sale of goods. Therefore, many common law rules are incorporated in the
CISG, including the rules of formation of contract.
PB  - Beograd : Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu Centar za izdavaštvo i informisanje
T2  - Perspektive implementacije evropskih standarda u pravni sistem Srbije : zbornik radova. Knj. 4 / Perspectives of Implementa                  tion of European Standards in Serbian Legal System : Volume IV
T1  - Zaključenje ugovora u sistemu Common Law
T1  - Formation of Contract in the Common Law System
EP  - 312
SP  - 301
ER  - 

@inbook{
author = "Mišković, Maša",
year = "2014",
abstract = "У раду се анализира процес закључивања уговора. Наводе се решења
енглеског права, које важи у Енглеској, Велсу и Северној Ирској, док је у
Шкотској извршена рецепција римског права, тако да је шкотско право
континенталног типа. Остала национална права common law система
су проистекла из енглеског права. Осим тога, наводе се решења америч-
ког права јер се дешава да се правила Једнообразног/Јединственог трго-
винског законика (Uniform Commercial Code) разликују у односу на друга
права система common law. Правила енглеског и америчког права се поре-
де са правилима из српског Закона о облигационим односима, како би се
на истом месту указало на сличности и разлике између наших и прави-
ла common law. Истовремено, наводе се и решења Конвенције Уједињених
нација о уговорима о међународној продаји робе (Бечка конвенција), с
обзиром на то да она представља најуспешнији инструмент унифика-
ције приватног права. На одређени начин Бечка конвенција представља
компромис, односно покушај да се ускладе решења и помире разлике (по
питању уговора о продаји) између система civil law и common law, тако
да су у њу инкорпорисана многа правила општег права, укључујући и
правила о закључењу уговора., In this Paper the author analyzes the process of formation of contract. The
rules, which are considered, are the rules of English law, applicable in England,
Wales and Northern Ireland, while Scotland experienced a reception of Roman
law, so Scots law is continental law. The national law of the other countries in the
common law system derived from English law. In addition, the rules of American
law are considered, due to the fact that sometimes the rules of the Uniform Commercial
Code (the UCC) are different from the rules of the other countries in the
common law system. The author compares the rules of English and American law
with the rules of the Serbian Law on Contracts and Torts. Furthermore, all these
rules are compared with the rules of the United Nations Convention on Contracts
for the International Sale of Goods (the CISG), given that this Convention is the
most effective instrument of unification of the private law. In some way the CISG
presents a compromise, i.e. an attempt to bridge the gap between the civil law
and common law systems and to adopt the uniform rules regarding the contracts
for the sale of goods. Therefore, many common law rules are incorporated in the
CISG, including the rules of formation of contract.",
publisher = "Beograd : Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu Centar za izdavaštvo i informisanje",
journal = "Perspektive implementacije evropskih standarda u pravni sistem Srbije : zbornik radova. Knj. 4 / Perspectives of Implementa                  tion of European Standards in Serbian Legal System : Volume IV",
booktitle = "Zaključenje ugovora u sistemu Common Law, Formation of Contract in the Common Law System",
pages = "312-301"
}

Mišković, M.. (2014). Zaključenje ugovora u sistemu Common Law. in Perspektive implementacije evropskih standarda u pravni sistem Srbije : zbornik radova. Knj. 4 / Perspectives of Implementa                  tion of European Standards in Serbian Legal System : Volume IV
Beograd : Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu Centar za izdavaštvo i informisanje., 301-312.

Mišković M. Zaključenje ugovora u sistemu Common Law. in Perspektive implementacije evropskih standarda u pravni sistem Srbije : zbornik radova. Knj. 4 / Perspectives of Implementa                  tion of European Standards in Serbian Legal System : Volume IV. 2014;:301-312..

Mišković, Maša, "Zaključenje ugovora u sistemu Common Law" in Perspektive implementacije evropskih standarda u pravni sistem Srbije : zbornik radova. Knj. 4 / Perspectives of Implementa                  tion of European Standards in Serbian Legal System : Volume IV (2014):301-312.