Prikaz osnovnih podataka o dokumentu

Posthumna oplodnja - život posle smrti?

dc.creatorBarać, Ivana
dc.date.accessioned2024-03-11T15:29:31Z
dc.date.available2024-03-11T15:29:31Z
dc.date.issued2023
dc.identifier.issn2217-2815
dc.identifier.urihttps://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/1406
dc.description.abstractThis paper reviews the issue of posthumous reproduction at the international and domestic levels. The overview covers the legal systems of the United Kingdom, as a country that allows posthumous reproduction, and France, as a country that prohibits posthumous reproduction. Subsequently, Serbian legal provisions, which forbid posthumous reproduction, are analyzed. The provisions are analyzed through the lens of the recent private initiative submitted to Serbian national authorities. Although infertility is a great obstacle in life, the proposed amendments present are one-sided as they mainly focus on fulfilling the individual's wish to become a parent, rather than on creating a legal framework. As a result, and bearing in mind that no consensus has been reached regarding the issue of permissibility of posthumous reproduction, the author determines that Serbian legislator is not at fault-at least for the time being.en
dc.description.abstractPredmet rada je analiza posthumne oplodnje na međunarodnom i nacionalnom nivou. Autorka analizira pravni sistem Velike Britanije, kao države koja ima permisivni stav prema posthumnoj oplodnji, a potom i pravni sistem Francuske, kao države sa negativnim stavom prema posthumnoj oplodnji. Analizi su podvrgnute i zakonske norme srpskog prava koje zabranjuju posthumnu oplodnju. Zakonske norme sagledane su iz perspektive jedne privatne inicijative koja je upućena nadležnim državnim organima Srbije. Iako autorka razume da neplodnost predstavlja veliku prepreku u životu svakog čoveka, zaključuje da su predložene izmene jednostrane jer se njima zanemaruje činjenica da one treba da budu deo pravnog okvira sa kojim ujedno moraju biti usklađene. Upravo zato, a kako među državama nema konsenzusa o dozvoljenosti posthumne oplodnje, autorka ističe da srpski zakonodavac, u ovom trenutku, ne čini povredu prava pojedinaca propisujući zabranu posthumne oplodnje.
dc.publisherUniverzitet Union - Pravni fakultet, Beograd
dc.rightsopenAccess
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.sourcePravni zapisi
dc.subjectpravo na poštovanje privatnog i porodičnog životasr
dc.subjectpravo deteta na saznanje sopstvenog poreklasr
dc.subjectposthumna oplodnjasr
dc.subjectpismena saglasnostsr
dc.subjectmedicinski asistirana reprodukcijasr
dc.subjectwritten consenten
dc.subjectposthumous reproductionen
dc.subjectmedically assisted reproductionen
dc.titlePosthumous reproduction: Life after death?en
dc.titlePosthumna oplodnja - život posle smrti?
dc.typearticle
dc.rights.licenseBY
dc.citation.epage475
dc.citation.issue2
dc.citation.other14(2): 438-475
dc.citation.spage438
dc.citation.volume14
dc.identifier.doi10.5937/pravzap0-46074
dc.identifier.fulltexthttps://ralf.ius.bg.ac.rs/bitstream/id/334/1403.pdf
dc.identifier.rcubconv_2829
dc.identifier.scopus2-s2.0-85180910594
dc.type.versionpublishedVersion


Dokumenti

Thumbnail

Ovaj dokument se pojavljuje u sledećim kolekcijama

Prikaz osnovnih podataka o dokumentu