Kontinuitet zapadnonemačkog pravosuđa s Trećim rajhom

Abstract

Usvajanjem Osnovnog zakona 24. maja 1949. godine u Bundestagu od tri zapadne okupacione zone formirana je Zapadna Nemačka. Nakon početne denacifikacije, početkom 1948. godine, američka vojna vlada naložila je njeno brzo okončanje i ograničila sopstvenu jurisdikciju. Istovremeno je pokrenuta kampanja za oslobađanje osuđenih zločinaca i korak po korak preuzimanje nacističke funkcionalne elite. Sredinom pedesetih godina, samo 20% vodećih pozicija u "novoj" državi zauzimali su protivnici nacističkog režima. Slično je bilo i u Ministarstvu pravde. Tužioci, sudije i advokati vratili su se na svoje ranije pozicije. Sudski kadar nemačkog pravosuđa između 1952. i 1962. godine činile su nacističke sudije između 68% i 77%. U savezničkim i nemačkim sudovima izrečeno je više od 6.656 presuda, od čega je 30% izvršilaca osuđeno na kaznu od šest meseci, 60% na manje od jedne godine, a 90% na manje od pet godina. Samo 15% svih optužbi i 17% osuđujućih presuda odnosilo se na zločine ubistva (između 17 i 20 miliona civila). Nema podataka o dužini izdržane kazne. Od početka Hladnog rata amnestije i pojedinačna i masovna oslobađanja smenjivali su se na pokretnoj traci.

With the adoption of the Basic Law on May 24, 1949 in the Bundestag, West Germany was formed from the three western occupation zones. After the initial denazification in early 1948, the US military government ordered its swift end and limited its own jurisdiction. In parallel with that, a campaign for the release of convicted criminals and the step-by-step takeover of the Nazi functional elite is launched. In the mid-1950s, only twenty percent of the leading positions in the „new“ state were held by opponents of the Nazi regime. It was similar in the Ministry of Justice. Prosecutors, judges and lawyers returned to their previous positions. Between 1952 and 1962, between 68 and 77 percent of Germany’s judicial staff were Nazi judges. More than 6,656 verdicts were handed down in Allied and German courts, of which 30% were sentenced to six months, 60% to less than one year and 90% to less than five years. Only 15% of all charges and 17% of convictions were for murder (between 17 and 20 million civilians). There is no data on the distribution of the sentence served. Since the beginning of the Cold War, amnesties and individual and mass releases have alternated on a conveyor belt.