Modeli ograničavanja emisija sa efektom staklene bašte: Načela klimtskog acquis-a u Nacrtu zakona o klimatskim promenama Srbije

Abstract

Složenost uzroka koji dovode do klimatskih promena i veliki broj mehanizama kojima se one mogu ublažiti, a šteta u određenoj meri naknaditi, usmeravaju ideju o razvoju prava klimatskih promena kroz izmenu većeg broja propisa i usvajanje novih u cilju uređenja pravnih instituta koje određena država ne poznaje, a čije se postojanje pokaže kao nužno za dalje pravno oblikovanje. Na takav pristup nailazimo i u uporednom pravu. U radu se ukazuje na modele ograničenja emisija sa efektom staklene bašte. Imajući u vidu to da je 2016. godine započeo rad na nacrtu srpskog Zakona o klimatskim promenama, koji je predstavljen javnosti u martu 2018. godine, predmet rada je analiza rešenja koja su zakonom ponuđena, a koja imaju za cilj da uspostave mehanizam kontrole oslobađanja emisija sa efektom staklene bašte.

Achieving climate justice in the procedural sense requires the development of models that would introduce standards for effective emission control. The paper aims to point out the models for reduction of greenhouse gas emissions and analyze whether the key elements of those models are transposed in Serbian Draft Law on Climate Change (2018). It determines if solutions stipulated by the Draft Law on Climate Change are harmonized with legal framework regulating different aspects of climate change. The concluding remarks suggests possible means to overcome the shortcomings found in domestic and comparative law.