Universal Jurisdiction in the Criminal Law of Bosnia and Herzegovina

Abstract

Universal criminal law jurisdiction is one of the principles of territorial validity of criminal legislation. It is about the application of the criminal legislation of a country to persons who are not their nationals, nor have they committed a criminal offense against their nationals or that country, nor has this offense been committed on the territory of that country. Therefore, it is a departure from the classic settings of criminal law with regard to territorial validity. In the foreground is not the connection between a specific state and the committed criminal offense, but the interests of the entire international community. It is about national prosecution, primarily of international crimes. In the criminal legislation of BiH, universal jurisdiction is regulated according to the model of the Criminal Code of the former SFRY. It is about too broad definition of universal jurisdiction, and in the context to which criminal offenses it is to be applied, thus using general and vague clauses. In addition to high-quality regulation at the national level, interstate agreements are also crucial for the efficient application of universal jurisdiction, which further improve international criminal justice cooperation, in terms of transfer of evidence, cases, etc. The paper presents the corresponding provisions from the Criminal Code of BiH, with special reference to the key elements of the conditions of universal jurisdiction. Trying to answers the question, the authors also analyze universal jurisdiction as a subject matter of dispute between the states. In conclusion, the authors also give certain de lege ferenda suggestions.

Univerzalna krivičnopravna jurisdikcija predstavlja jedno od načela teritorijalnog važenja krivičnog zakonodavstva. Radi se o primjeni krivičnog zakonodavstva neke države na osobe koje nisu njihovi državljani niti su počinili krivično djelo protiv njihovih državljana ili te države, niti je to djelo počinjeno na teritoriji te države. Dakle, radi se o odstupanju od klasičnih postavki krivičnog prava u pogledu teritorijalnog važenja. U prvom planu nije veza između konkretne države i izvršenog krivičnog djela, već interesi cjelokupne međunarodne zajednice. Riječ je o nacionalnom procesuiranju, u prvom redu međunarodnih krivičnih djela. U krivičnom zakonodavstvu BiH univerzalna jurisdikcija uređena je po uzoru na Krivični zakon bivše SFRJ. Radi se o preširokom određenju univerzalne jurisdikcije, i to i u kontekstu na koja krivična djela je primijeniti, tako korištenja generalnih i nejasnih klauzula. Pored kvalitetnog uređenja na nacionalnom nivou, za efikasnu primjenu univerzalne jurisdikcije ključni su i međudržavni sporazumi, kojima se dodatno unapređuje međunarodna krivičnopravna saradnja, u smislu ustupanja dokaza, predmeta itd. U radu je dat prikaz odgovarajućih odredbi iz Krivičnog zakona BiH, sa posebnim osvrtom na ključne elemente uslova univerzalne jurisdikcije. Nastojeći dati odgovore na postavljena pitanje, autori analiziraju i univerzalnu jurisdikciju kao predmet spora među državama. Zaključno, autori daju i određene de lege ferenda prijedloge.