Primena teorije ekvivalencije u krivičnom pravu - pojedina pitanja

Abstract

U članku se obrađuju pojedina pitanja teorije ekvivalencije kao najznačajnije teorije uzročnosti u kontinentalnom krivičnom pravu danas Kao polazište, u teoriji ekvivalencije tvrdi se da svi uslovi posledice koji se ne mogu misaono izuzeti, a da sama posledica ne nastupi, jesu ekvivalentni i da shodno tome svaki od tih uslova jeste uslov odnosne posledice (tzv. Condicio sine qua non). Autor razmatra hipotetički, kumulativni i alternativni kauzalitet i druge forme od značaja za primenu teorije.

This article deals with certain aspects of the most prominent theory of causation in continental criminal law - the theory of conditions. As its starting point, the theory of conditions takes the proposition that all conditions of a consequence - which cannot be eliminated in thought without eliminating the consequence itself - are equivalent. Consequently, every single condition can be regarded as a cause of the related consequence (so-called condicio sine qua non). The author examines hypothetical cumulative and alternative causation and other forms of significance for the theory application.