Neke dileme u vezi zakonskog pojma saizvršilaštva

Abstract

U ovom radu autor razmatra pojedina sporna pitanja vezana za zakonski pojam saizvršilaštva koji je sadržan u članu 33. Krivičnog zakonika Srbije, u kome je predviđeno da saizvršilaštvo postoji ako više lica učestvovanjem u radnji izvršenja, sa umišljajem ili iz nehata, zajednički učine krivično delo, ili ostvarujući zajedničku odluku drugom radnjom sa umišljajem bitno doprinesu izvršenju krivičnog dela. Prvi deo zakonske definicije koji se odnosi na postojanje saizvršilaštva ostvarenog zajedničkim učešćem u radnji izvršenja u odnosu na prethodno zakonsko rešenje je ostao nepromenjen. Drugi deo, koji se odnosi na postojanje saizvršilaštva u slučaju preduzimanja neke druge, neizvršilačke radnje sada je preciznije definisan i konstitutivni elementi ovog pojma su: a) umišljaj, b) zajednička odluka i c) bitan doprinos izvršenju dela. Data zakonska definicija zasniva se na objektivno-subjektivnoj teoriji koja u svojoj osnovi ima modifikovanu i sadržinski obogaćenu teoriju vlasti nad delom.

In this paper the author discusses a number of important issues related to complex institute of complicity which is stipulated by the article 33. of the Criminal Code of Republic of Serbia. Complicity exists if several persons jointly commit criminal offence by participation in criminal action recklessly or negligently or substantially contribute to the commission of the criminal offence by realizing a joint decision through another action. First part of definition that refers to complicity through joint participation in criminal act is the same like former legislation. The second part that refers to complicity in the case of some other - non perpetrating action now is defined more precisely and constitutive elements of this concept are: a) reckless, b) joint decision and c) significant contribution to the criminal offence. The definition is relied on objective-subjective theory that is based on modified and improved theory of control over act.