Pravo Evropske unije o direktnim porezima i treće države - eksterna dimenzija slobode kretanja kapitala

Abstract

Samo sloboda kretanja kapitala iz SFEU ima i eksternu dimenziju. Unilateralni karakter mere iz čl. 63 SFEU objašnjava zbog čega su dometi ove eksterne dimenzije ograničeni. Slobodi kretanja kapitala veoma bliska sloboda poslovnog nastanjivanja - koja deluje samo u okviru unutrašnjeg tržišta Unije - postala je, kroz pristup 'glavnog aspekta', koji primenjuje ESJ, ventil kojim se umanjuje pritisak koji bi stvarala jednostrana, a široka primena slobode kretanja kapitala u odnosima između EU i trećih država. Ovo se posebno primećuje na terenu direktnih investicija. Autori podvrgavaju analizi i indirektne uticaje osnovnih sloboda u odnosima s trećim državama, i to u kontekstima: (1) slobode pružanja usluga, koja dotiče ne samo pružaoce, nego i korisnike usluga, koji nisu ograničeni na državljane države članice EU; (2) dileme da li država članica EU sme da zaključi sporazum s trećom državom, kojim državljanima te države članice daje određena prava koja nisu pružena državljanima drugih država članica; (3) zaštite prihoda čiji je izvor u trećoj državi; i (4) uskraćivanja tretmana najpovlašćenije nacije državljaninu, odnosno rezidentu treće države, koji bi se pozvao na zabranu diskriminacije iz ugovora o izbegavanju dvostrukog oporezivanja između dve države članice EU.

It is only the free movement of capital, as stipulated by TFEU, which also has an external dimension. The unilateral character of the measure from Art. 63 TFEU may explain why the scope of this external dimension is limited. Freedom of establishment, which is very close to the free movement of capital but which does not go beyond the Internal Market, via the ECJ's 'principal aspect' approach has become a valve for diminishing the pressure which would have been created by unilateral, but wide application of the free movement of capital in relations between the EU and third countries. This may especially be noticed in the domain of direct investments. The authors also analyse the indirect impact of fundamental freedoms in relations with third states in the following contexts: (1) freedom to provide services, which concerns the providers as well as the recipients, the latter not being confined to the nationals of the EU Member States; (2) dilemma whether a EU Member State is entitled to conclude an agreement with a third country which is granting the nationals of that Member State certain rights that are not given to the nationals of other Member States; (3) protection of income sourced in third countries; (4) denial of the MFN treatment to a third contry's national/resident, who would invoke the non-discrimination clause from a tax treaty between two EU Member States.