Posebne dokazne radnje u funkciji suzbijanja terorizma i osnovni pravni aspekti protivterorističkog delovanja vojnih snaga

Abstract

U radu se objašnjavaju osnovne specifičnosti posebnih dokaznih radnji u krivičnoprocesnom sistemu Srbije, kada su one u funkciji suzbijanja terorizma. Posebna pažnja poklanja se tajnom audio i video-nadzoru kao tipičnoj posebnoj dokaznoj radnji. U radu se zaključuje da se terorizam ne može suzbiti isključivo korišćenjem vojne sile, ali da određene vojnoobaveštajne službe imaju važnu funkciju u suprotstavljanju terorizmu. Posebno se ističe da je primena posebnih dokaznih radnji od velikog značaja za suzbijanje terorizma, ali da ona mora biti ultima ratio, tj. “poslednje sredstvo”, jer ako se takve specijalne istražne tehnike suviše koriste, time ne samo da se potencijalno suviše ugrožavaju ljudska prava i slobode, već je to i veoma skupo, a tada takve dokazne metode postaju i manje efikasne.

The paper explains the basic features of special evidentiary actions in the Serbian criminal procedure system, when they are used for suppression of terrorism. Special attention is paid to covert audio and video surveillance as typical special evidentiary actions. The paper concludes that terrorism can not be suppressed by using the military force only, but that certain military intelligence services play an important role in countering terrorism. It points out that the implementation of special evidentiary actions is of great importance for suppressing terrorism, but that it has to be ultima ratio, i.e. the “last resort”, because if such special investigative techniques are excessively used, they may be too threatening to human rights and freedoms, as well as very expensive, and consequentially such evidence methods become less effective.