Dozvoljenost izjavljivanja revizije u postupku priznanja strane sudske odluke

Abstract

U dosadašnjoj sudskoj praksi u Srbiji zastupano je shvatanje da revizija kao vanredni pravni lek nije dozvoljena u postupku priznanja strane sudske odluke. Autori imaju cilj da ispitaju osnovanost ovakvog shvatanja tako što ga kritički razmatraju iz ugla propisa koji uređuju materiju međunarodnog privatnog prava, vanparničnog i parničnog postupka. Takođe, u radu se ispituje da li bi takvo rešenje odgovaralo i širem regulatornom okviru koji obuhvata ustavne i međunarodne norme, svrsi primenjivih instituta, kao i potrebi da se obezbedi puna pravna zaštita i sigurnost međunarodnog privrednog prometa. Autori zaključuju da ne postoje zakonske prepreke koje zaista onemogućavaju izjavljivanje revizije u postupku egzekvature, te da bi dozvoljenost ovog vanrednog pravnog leka doprinela unapređenju međunarodnog privrednog prometa, kao i neophodnoj pravnoj sigurnosti.

Serbian courts do not allow appeal on the points of law (as an extraordinary legal remedy) in the procedure for recognition of foreign judgments. The authors aim to examine the validity of this understanding by critically considering it from the perspective of regulations governing the issues of private international law, non-litigious procedure and civil procedure. In addition, the paper examines whether such a solution corresponds to a broader regulatory framework that includes constitutional and international norms, the purpose of applicable institutes, as well as the need to ensure full legal protection and facilitate international business transactions. The authors conclude that there are no legal obstacles to appeal on the points of law in the exequatur procedure, and that its admissibility would contribute to the improvement of international economic traffic and legal certainty.