Veterani pred Evropskim sudom za ljudska prava - Vučković i drugi protiv Srbije

Abstract

U ovom radu objašnjena je praksa pravosuđa Srbije, Ustavnog suda Srbije i Evropskog suda za ljudska prava u predmetima Boban Vučković i dr., koji je vođen zbog nepriznavanja prava na novčana primanja rezervnim pripadnicima Vojske Jugoslavije-veteranima oružanog sukoba iz 1999. godine. Kritikovan je restriktivan pristup pravosuđa u tumačenju i primjeni normi antidiskriminacionog prava (suprotno načelu iura novit curia), kao i preokret u rezonovanju Evropskog suda za ljudska prava. Predloženi su putevi prevazilaženja u skladu s međunarodnim standardima regulisanja vojne službe, čija su ishodišta nediskriminatoran tretman vojnih rezervista u odnosu na druga lica koja vrše javnu službu u skladu s normama građanskog i radnog prava, kao i upodobljavanje potraživanja veterana povredi građanskog prava ličnosti zbog izloženosti fizičkom i psihičkom trošenju u vojnoj službi tokom rata.

This paper investigates the case of Boban Vučković and others before the Serbian judiciary, Constitutional Court of Serbia and the European Court of Human Rights, which was induced by Serbian Governments lack of recognition of the right to a fair remuneration to the military reservists-veterans of the armed conflict in 1999. in former Yugoslavia. The judicial restrictive approach in interpretation and application of anti-discirimination law norms (contrary to the principle iura novit curia) was criticized. Certain solutions were proposed in accordance with international standards, based on non-discriminatory treatment of military reservists in relation to other persons who perform public service, and on obligation to a just satisfaction due to violation of personality rights contained in physical and psychological attrition in military service during the war.