Saslušanje stranaka u parničnom postupku

Abstract

Saslušanje stranaka kao dokazno sredstvo se u našem parničnom postupku kvalifikuje kao ultima ratio. Sud pristupa saslušanju stranaka samo kada se bitne činjenice ne mogu utvrditi na drugi način, odnosno kada rezultat celokupnog dokaznog postupka nije dovoljan da bi se steklo uverenje o postojanju odlučnih činjenica. Stranke jesu najupućenije u spor koji je među njima nastao, ali svaka od njih teži rešenju spora na određeni način. Ovo je razlog zbog koga se govori o supsidijarnom karakteru ovog dokaznog sredstva odnosno o njegovoj nižoj vrednosti. U ovom radu nastojali smo da ukažemo na nedostatnost takvog tumačenja. Postoje situacije u parničnom postupku gde se dokaz saslušanjem stranaka ukazuje kao neophodan, a u cilju zakonitog razrešenja spora. Konačno, saslušanje stranaka kao dokazno sredstvo mora da bude u funkciji poštovanja garantija iz člana 6. Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava, odnosno njime ne sme da se narušava jednakost oružja (equality of arms) parničnih stranaka.

Hearing of the parties as an evidence is qualified as an ultima ratio in our civil procedure. The Court will hear the parties only when it is not able to establish the relevant facts in a different way, and when the result of the entire evidence procedure is insufficient to ascertain the truth on the existence of relevant facts. The parties are the best informed about the dispute between them, but each of them is trying to achieve certain solution of a dispute. This is the reason why this evidence is considered to have subsidiary character and lower value. In this paper, we tried to point out that such an interpretation is inadequate. There are situations in the civil procedure when hearing of the parties seems necessary, in order to settle the dispute properly from the legal point of view. Finally, hearing of the parties as evidence shall serve to respect the guaranties from Article 6 of the European Convention on Protection of Human Rights, i.e., it shall not disturb the principle of equality of arms of the parties in the civil procedure.