Prinudno iseljenje i raseljavanje - upravno-pravni aspekti

Abstract

Autor se u radu bavi pitanjima prinudnih iseljenja i raseljavanja, prvenstveno sa stanovišta upravnog prava. U radu je detaljno analiziran postupak prinudnog iseljenja koji se vrši na osnovu Zakona o stanovanju, kao i postupak raseljavanja neformalnih naselja koji se sprovodi na osnovu Zakona o planiranju i izgradnji i Zakona o komunalnim delatnostima. Navedena zakonska rešenja ilustrovana su primerima iz upravne i sudske prakse. U radu se konstatuje da je pitanjima prinudnog iseljenja i raseljavanja zajedničko da su adresati upravnih akata, po pravilu, pripadnici ranjivih društvenih grupa, koji su isključeni iz osnovnih socijalnih tokova i koji imaju otežani pristup osnovnim ljudskim pravima. Takođe, u obe situacije se pored navedenih posebnih zakona, supsidijarno primenjuju odredbe Zakona o opštem upravnom postupku, kao opšteg procesnog zakona za rešavanje u upravnim stvarima. Autor zaključuje da kompleksnost, važnost i delikatnost navedenih pitanja, kao i očigledna nedovoljnost postojećeg pravnog okvira, ukazuju na potrebu za donošenjem posebnog zakona, koji bi detaljno regulisao postupak prinudnog iseljenja i raseljavanja.

In this paper the issues of forced eviction and displacement are analyzed, primarily from the standpoint of administrative law. The author explains the process of forced evictions that have been carried out under the Housing Act and the process of displacement of informal settlements that have been conducted on the basis of both the Law on Planning and Construction and the Law on Communal Activities. Corresponding legal provisions are illustrated by examples from administrative practice and jurisprudence. The author argues that the issues of forced eviction and displacement share a commonality in that the addressees of administrative acts are, as a rule, members of vulnerable social groups who are excluded from basic social trends and who have limited access to basic human rights. Furthermore, in both situations, provisions of the Administrative Procedure Act are implemented as being subsidiary. The author concludes that the complexity, importance, and delicacy of the above questions, as well as the obvious insufficiency of the existing legal framework, indicate the need for the enactment of a special law that would regulate a process of forced evictions and displacements in greater detail.