Francuska, NATO i 'Evropa odbrane'
France, NATO and 'l'Europe de la défense'
2013
Preuzimanje 🢃
Članak u časopisu (Objavljena verzija)
Metapodaci
Prikaz svih podataka o dokumentuApstrakt
Francuska je tradicionalno bila glavni zagovornik ideje o potrebi jačeg povezivanja zemalja članica Evropske unije u oblasti bezbednosti i odbrane, odnosno stvaranja, pored ekonomske i političke Evrope, i takozvane 'Evrope odbrane'. Ovakva uloga Francuske direktna je posledica degolovskog nasleđa i činjenice da se ova zemlja još 1966. godine distancirala od NATO istupivši iz integrisane komande ovog vojnog saveza. Odlukom iz 2009. godine, koja je označila punu reintegraciju Francuske u NATO, tadašnji predsednik Nikola Sarkozi (Nicolas Sarkozy) raskinuo je sa degolovskim nasleđem i time ozbiljno doveo u pitanje stvaranje 'Evrope odbrane' što potvrđuje i nedavni izveštaj bivšeg francuskog ministra inostranih poslova Ibera Vedrina (Hubert Védrine). Odustajanje od čvršće integracije EU u domenu odbrane, koja zapravo predstavlja odustajanje od potpune političke integracije EU, neminovno otvara pitanje prirode i budućnosti evropskog projekta.
A long-lasting French ambition was to achieve a deeper integration of the EU in the field of security and defense, i.e. to create the so-called 'l'Europe de la défense'. The legacy of Charles de Gaulle, which consisted of a more independent and daring conduct of foreign affairs and its highlight - the French withdrawal from NATO's Integrated Military Command in 1966 - paved the way for France to be the key advocate of a greater military integration of Europe. Even more, it constituted the prerequisite for an emergence of a true 'Europe de la defense' as it clearly appears that the existence of NATO and its role in Europe is not compatible with a rise of a more powerful and autonomous European defense. However, the 2009 decision to reintegrate all NATO structures provoked a rupture with the legacy of de Gaulle. Consequently, it has also compromised the plan of a militarily more integrated EU. Such an effect has been recently confirmed in the report presented by the French former foreign... minister Hubert Védrine. That weakening, not to say discard, of the 'l'Europe de la defense', which inevitably condemns the EU to an incomplete political integration, necessarily puts into question both the nature and the future of the European edifice.
Ključne reči:
Nezavisnost / NATO / Francuska / 'Evropa odbrane' / De Gol / NATO / 'l'Europe de la defense' / Independence / France / de GaulleIzvor:
Anali Pravnog fakulteta u Beogradu, 2013, 61, 2, 197-214Izdavač:
- Univerzitet u Beogradu - Pravni fakultet, Beograd
Institucija/grupa
Pravni fakultet / Faculty of Law University of BelgradeTY - JOUR AU - Jovanović, Miloš PY - 2013 UR - https://ralf.ius.bg.ac.rs/handle/123456789/748 AB - Francuska je tradicionalno bila glavni zagovornik ideje o potrebi jačeg povezivanja zemalja članica Evropske unije u oblasti bezbednosti i odbrane, odnosno stvaranja, pored ekonomske i političke Evrope, i takozvane 'Evrope odbrane'. Ovakva uloga Francuske direktna je posledica degolovskog nasleđa i činjenice da se ova zemlja još 1966. godine distancirala od NATO istupivši iz integrisane komande ovog vojnog saveza. Odlukom iz 2009. godine, koja je označila punu reintegraciju Francuske u NATO, tadašnji predsednik Nikola Sarkozi (Nicolas Sarkozy) raskinuo je sa degolovskim nasleđem i time ozbiljno doveo u pitanje stvaranje 'Evrope odbrane' što potvrđuje i nedavni izveštaj bivšeg francuskog ministra inostranih poslova Ibera Vedrina (Hubert Védrine). Odustajanje od čvršće integracije EU u domenu odbrane, koja zapravo predstavlja odustajanje od potpune političke integracije EU, neminovno otvara pitanje prirode i budućnosti evropskog projekta. AB - A long-lasting French ambition was to achieve a deeper integration of the EU in the field of security and defense, i.e. to create the so-called 'l'Europe de la défense'. The legacy of Charles de Gaulle, which consisted of a more independent and daring conduct of foreign affairs and its highlight - the French withdrawal from NATO's Integrated Military Command in 1966 - paved the way for France to be the key advocate of a greater military integration of Europe. Even more, it constituted the prerequisite for an emergence of a true 'Europe de la defense' as it clearly appears that the existence of NATO and its role in Europe is not compatible with a rise of a more powerful and autonomous European defense. However, the 2009 decision to reintegrate all NATO structures provoked a rupture with the legacy of de Gaulle. Consequently, it has also compromised the plan of a militarily more integrated EU. Such an effect has been recently confirmed in the report presented by the French former foreign minister Hubert Védrine. That weakening, not to say discard, of the 'l'Europe de la defense', which inevitably condemns the EU to an incomplete political integration, necessarily puts into question both the nature and the future of the European edifice. PB - Univerzitet u Beogradu - Pravni fakultet, Beograd T2 - Anali Pravnog fakulteta u Beogradu T1 - Francuska, NATO i 'Evropa odbrane' T1 - France, NATO and 'l'Europe de la défense' EP - 214 IS - 2 SP - 197 VL - 61 UR - conv_305 ER -
@article{ author = "Jovanović, Miloš", year = "2013", abstract = "Francuska je tradicionalno bila glavni zagovornik ideje o potrebi jačeg povezivanja zemalja članica Evropske unije u oblasti bezbednosti i odbrane, odnosno stvaranja, pored ekonomske i političke Evrope, i takozvane 'Evrope odbrane'. Ovakva uloga Francuske direktna je posledica degolovskog nasleđa i činjenice da se ova zemlja još 1966. godine distancirala od NATO istupivši iz integrisane komande ovog vojnog saveza. Odlukom iz 2009. godine, koja je označila punu reintegraciju Francuske u NATO, tadašnji predsednik Nikola Sarkozi (Nicolas Sarkozy) raskinuo je sa degolovskim nasleđem i time ozbiljno doveo u pitanje stvaranje 'Evrope odbrane' što potvrđuje i nedavni izveštaj bivšeg francuskog ministra inostranih poslova Ibera Vedrina (Hubert Védrine). Odustajanje od čvršće integracije EU u domenu odbrane, koja zapravo predstavlja odustajanje od potpune političke integracije EU, neminovno otvara pitanje prirode i budućnosti evropskog projekta., A long-lasting French ambition was to achieve a deeper integration of the EU in the field of security and defense, i.e. to create the so-called 'l'Europe de la défense'. The legacy of Charles de Gaulle, which consisted of a more independent and daring conduct of foreign affairs and its highlight - the French withdrawal from NATO's Integrated Military Command in 1966 - paved the way for France to be the key advocate of a greater military integration of Europe. Even more, it constituted the prerequisite for an emergence of a true 'Europe de la defense' as it clearly appears that the existence of NATO and its role in Europe is not compatible with a rise of a more powerful and autonomous European defense. However, the 2009 decision to reintegrate all NATO structures provoked a rupture with the legacy of de Gaulle. Consequently, it has also compromised the plan of a militarily more integrated EU. Such an effect has been recently confirmed in the report presented by the French former foreign minister Hubert Védrine. That weakening, not to say discard, of the 'l'Europe de la defense', which inevitably condemns the EU to an incomplete political integration, necessarily puts into question both the nature and the future of the European edifice.", publisher = "Univerzitet u Beogradu - Pravni fakultet, Beograd", journal = "Anali Pravnog fakulteta u Beogradu", title = "Francuska, NATO i 'Evropa odbrane', France, NATO and 'l'Europe de la défense'", pages = "214-197", number = "2", volume = "61", url = "conv_305" }
Jovanović, M.. (2013). Francuska, NATO i 'Evropa odbrane'. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu Univerzitet u Beogradu - Pravni fakultet, Beograd., 61(2), 197-214. conv_305
Jovanović M. Francuska, NATO i 'Evropa odbrane'. in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu. 2013;61(2):197-214. conv_305 .
Jovanović, Miloš, "Francuska, NATO i 'Evropa odbrane'" in Anali Pravnog fakulteta u Beogradu, 61, no. 2 (2013):197-214, conv_305 .