Mihailo Konstantinović o radu na građanskom zakoniku u međuratnoj Jugoslaviji

Abstract

Tekst je posvećen radu na kodifikaciji građanskog zakonika u međuratnoj Jugoslaviji dugom gotovo deceniju i po, koji, na kraju, nije doveo do usvajanja zakonika i mišljenju Mihaila Konstantinovića o tome radu. Najpre su ukratko izložene činjenice o ambijentu i prilikama u kojima je započet rad na kodifikaciji, o glavnim akterima, njihovim stavovima, metodu kodifikovanja i ishodu toga rada - nastanku Predosnove građanskog zakonika za Kraljevinu Jugoslaviju. Mišljenje Mihaila Konstantinovića o tom radu počinje istorijom nastanka srpskog Građanskog zakonika, kako se desilo da austrijski Građanski zakonik potisne francuski Code civile. Izložen je način na koji je Konstantinović branio svoj stav da je bilo pogrešno što je za osnovu za rad na jedinstvenom građanskom zakoniku bio uzet austrijski Građanski zakonik. Navedeni su Konstantinovićevi razlozi zašto je za osnovu trebalo uzeti Opšti imovinski zakonik za Crnu Goru iz 1888. godine, koji je napisao Valtazar Bogišić.

The paper analyses the work on the codification of the civil code in interwar Yugoslavia and Mihailo Konstantinović's opinion of that work, which lasted almost a decade and a half but did not lead to the adoption of the code. The paper describes the environment and circumstances in which the work on codification began, the main actors, their positions, the method of codification, and the outcome of that work - the creation of The Pre-Draft of the Civil Code for the Kingdom of Yugoslavia. Mihailo Konstantinović's opinion on that work begins with the history of the creation of the Serbian Civil Code, and how it happened that the Austrian Civil Code was used as the basis, as opposed to the French Civil Code. Konstantinović's arguments for why it was wrong to use the Austrian Civil Code, instead of the 1888 Montenegrin General Property Code are presented.